Spanning, juli/augustus 2008 :: Willem Paquay, wethouder in Amsterdam Oost-Watergraafsmeer

“Als we een gewone bestuurderspartij worden, is het snel afgelopen”

Willem Paquay, wethouder in Amsterdam Oost-Watergraafsmeer

Tekst : Willem Bos Foto: Han Singels

Willem Paquay is de enige SP-bestuurder in Amsterdam. In een college met de PvdA en de lokale partij ‘Méérbelangen’ is hij wethouder in het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer met 60.000 inwoners. Na jaren raadslidmaatschap in de gemeenteraad en deelraad zit hij nu aan de andere kant van de bestuurstafel. Hij is pas een paar maanden in functie, maar heeft uitgesproken opvattingen over de vraag hoe de SP moet besturen.

Na de gemeentelijke verkiezingen van 2006 werd de SP in Oost-Watergraafsmeer, net als in de rest van de stad, buiten het college gehouden. Er kwam een college van de – in heel Amsterdam nog steeds oppermachtige – PvdA, de lokale lijst Méérbelangen en GroenLinks. Een vechtcollege, zo bleek al snel. Na twee jaar klapte het. PvdA en Méérbelangen bleken bereid met de SP verder te gaan. Even leek de persoon van Willem een breekpunt te vormen. Deze SP’er van het eerste uur was volgens sommigen een ‘diehard’, waarmee geen compromissen zijn te sluiten. Maar nadat de SP duidelijk had gemaakt dat Paquay hun kandidaat was en niet vervangen zou worden, stemden de andere partijen er toch mee in.

“De samenwerking gaat nu uitstekend”, zegt Willem breed lachend. “Ze zijn er geloof ik inmiddels achter dat ik toch wel een aardige vent ben. Ik zeg altijd gewoon wat ik ergens van vindt en daar moeten sommige mensen aan wennen.”

Hij benadrukt dat het programma van het nieuwe college in grote lijnen hetzelfde is als dat van de vorige ploeg. Op een aantal punten is het wat aangescherpt en socialer geworden, “maar, we moeten de verschillen niet overdrijven”, zegt hij. “De SP heeft het programma van het vorige college ook nooit afgewezen. De problemen zaten niet in het programma maar bij de manier van werken.”

Lijken in de kast

Toch gaat het meebesturen door de SP niet helemaal zonder pijn. Een van de zaken die in het stadsdeel spelen is de sloop van een groot aantal huizen in de Derde Oosterparkstaat en de Vrolikstraat. Buurtbewoners verzetten zich daar al jaren tegen en de SP steunde dit verzet. Maar ook onder het nieuwe stadsdeelbestuur worden deze plannen doorgezet.

“Ja,” beaamt Paquay , “dat is een pijnlijk punt. De SP-fractie is daar altijd tegen geweest, maar het bleek dat het in deze fase gewoon niet meer te stoppen was. De sloopvergunning was al verleend en dan is het niet meer terug te draaien. Ik heb daarover gesprekken gevoerd met de buurtbewoners en met de krakersgroep in de buurt die heel actief is geweest in het verzet tegen die afbraak. Het enige wat ik nog kon doen is aftreden, maar dat had die huizen ook niet gered. Dus dat heb ik hen uitgelegd.”

“Kijk, je moet mensen ook uitleggen dat de wereld niet verandert doordat er nu een SP-wethouder is. Je heb nu eenmaal te maken met zaken die al besloten zijn, noem het lijken in de kast. Vaak zijn het kleine lijkjes waar je een oplossing voor kan vinden, en soms moet je je verlies gewoon nemen.”

De SP-deelname aan het bestuur in Oost-Watergraafsmeer wordt door velen als een test gezien. Ook Willem ziet het zo. “Als we het hier goed doen en bij de volgende verkiezen weer goed scoren, dan kunnen ze elders in de stad en ook in de centrale stad erg moeilijk om ons heen. Dan kunnen we daar ook laten zien dat we goede bestuurders zijn.”

Massawerk

Maar hij ziet ook een gevaar in het besturen. “We moeten oppassen dat we geen bestuurderspartij worden. Voor het leveren van bestuurders en raadsleden zet je als partij je beste mensen in en dat kost veel tijd en energie. Maar het belangrijkste is dat we het massawerk goed blijven doen, of eigenlijk dat we dat nog beter gaan doen; dat we contact houden met de mensen in de wijken, dat we weten wat daar leeft. Zo’n wethouder die maakt niet het verschil. Het verschil dat wij als SP maken is het contact met de mensen. Daar zijn we groot door geworden.”

“Daarom is het belangrijk om pas met verkiezingen mee te doen als er een goed draaiende afdeling is”, benadrukt hij. Om daar aan toe te voegen: “en natuurlijk de selectie van de kandidaten”. De afdrachtregeling speelt daar volgens hem een belangrijke rol in. “Sinds we als SP zijn doorgebroken, komen er allerlei mensen die ook wel voor een functie in aanmerking willen komen. Sommigen haken af als ze horen dat ze alleen maar hun onkosten vergoed krijgen en de rest af moeten staan. Zo worden de bokken en de schapen gescheiden. Dat is belangrijk, om te voorkomen dat we een bestuurderspartij worden en het massawerk laten zitten. Want als dat gebeurt zal het snel met ons zijn afgelopen.”