Tribune 10/2006 :: Jong en ervaren

Jong én ervaren

De kandidaten: jong én ervaren

Tekst: Rob Janssen, Marijn Schrijver en Elma Verhey Foto’s: Karen Veldkamp

Op 7 oktober werd door het SP-Congres deze Kamerkandidatenlijst vastgesteld. Sommigen mogen zich inmiddels ‘BN’ers’ noemen, anderen zijn nog relatief onbekend. En: het maximale leeftijdsverschil is 45 jaar. Aanleiding genoeg voor een nadere kennismaking met een aantal verrassende kandidaten. Tevens nemen we afscheid van Fenna Vergeer, die viereneenhalf jaar voor de SP in de Kamer zat.

Een van de meest verrassende namen op de lijst is zonder meer Emile Roemer. Hij maakte van de SP de grootste partij in Boxmeer en is sinds 2002 een succesvolle wethouder in die Brabantse gemeente. Toch bestaat de wens om de Kamer in te gaan al geruime tijd. “Eigenlijk al sinds een jaar of tien. Toen had ik nog kleine kinderen en was het dus niet aan de orde. Maar onbewust heb ik me al die jaren voorbereid op de Kamer. Mede doordat ik regelmatig bij de Kamerfractie betrokken werd, bijvoorbeeld op het gebied van onderwijs”, aldus Roemer.

Ook zo’n door de wol geverfde SP’er is Hans van Leeuwen. Jarenlang ‘deed’ hij afdelingsondersteuning en scholing op het SP-hoofdkantoor en bovendien is hij al twaalf jaar raadslid in Leidschendam. Van Leeuwen: “Al die jaren heb ik kunnen zien, dat heel veel mensen zich in hun straat en wijk inzetten voor bijvoorbeeld culturele initiatieven die het leven boeiender én leuker maken. Ik wil me in de Kamer gaan inzetten om die initiatieven meer kans te geven.”

Poppe: “Er is iets nieuws gaande”

Renske Leijten is met haar 27 jaar de jongste op de lijst; de op één na oudste is Remi Poppe (68). De kandidatuur van laatstgenoemde is opmerkelijk, omdat de Vlaardinger van 1994 tot 2002 ook al SP-Kamerlid was. Kan hij het parlement bij nader inzien toch niet missen? “Eerlijk gezegd wilde ik het na acht jaar Tweede Kamer wat rustiger aan gaan doen. Maar al snel zat mijn bootje uit 1927 in de verf en had ik ook de machinekamer weer in orde. En dus begon ik toch weer, gevraagd en ongevraagd, hulp en advies te geven aan de Kamerfractie. En ik merkte: er is iets nieuws gaande. Er zijn nieuwe kansen. De fractie is groter en de partij is sinds de raadsverkiezingen van dit jaar sterker op lokaal niveau. Ik wil dolgraag vlakbij die nieuwe stap in de ontwikkeling van de SP blijven”, aldus Remi.

Ook het Zeeuwse Statenlid Fons Luijben mag zich straks wellicht tot de senioren in het parlement rekenen. Luijben (64): “In Provinciale Staten maak ik graag plaats voor een jonger talent. Maar in de Kamer zou mijn leeftijd functioneel kunnen zijn: ik kan als aanspreekpunt voor 65-plussers opereren.”

Junior Renske Leijten: “Het voelt supergoed om zoveel politieke knowhow én levenservaring om me heen te hebben. Het kan niet anders of ik ga daar heel veel van opsteken.” Sharon Gesthuizen (30) is de op één na jongste van de lijst. Twee jaar geleden bracht ze nog Tribunes rond, vertelt ze. “Die Tribune-wijk doet mijn vriend nu, haha. Dat ik zelf nu fractiemedewerkster ben, toont aan dat in alle lagen van onze partij mensen een kans krijgen.”

Ook de 31-jarige Sadet Karabulut uit Amsterdam behoort tot de jonge garde. Ze kan bogen op de nodige ervaring met het opkomen voor kwetsbare groepen in de samenleving; sinds ze kandidaat is, kwam dat in een stroomversnelling. “Sinds ik Kamerkandidaat ben, krijg ik heel veel uitnodigingen van allochtone organisaties die willen dat ik kom spreken. En dat doe ik met veel plezier.”

Oosterhuis: “‘Chistelijk’ appelleert aan sociale gerechtigheid”

Ron Abel – nummer 11 – is voor velen een compleet nieuw gezicht. Onlangs vierde hij zijn 25-jarig jubileum als directeur van een openbare basisschool in Schiedam. Is hij de scholieren beu? “Oh nee hoor, maar juist omdat ik vind dat er ontzettend veel dingen niet kloppen in het onderwijs, wil ik graag zo dicht mogelijk bij het vuur van de besluitvorming zitten. En dat is toch Den Haag.”

In theoloog, schrijver en dichter Huub Oosterhuis heeft de partij een aansprekende lijstduwer. Met zijn plaats op de lijst wil hij vooral christenen stimuleren SP te stemmen. Oosterhuis: “‘Christelijk’ is terecht een woord gebleven dat -appelleert aan sociale gerechtigheid. Heel concreet: solidariteit met mensen die het op eigen kracht niet redden. “Red hen die geen verweer hebben.” Die oproep tot sociale gerechtigheid wordt in de bijbel in de mond van God zelf gelegd.”

Marijnissen: “Velen dachten dat de SP een eendagsvlieg was. Ze hebben ongelijk gekregen.”

Maar trekt deze kandidatenlijst niet te veel slagkracht uit een aantal plaatselijke afdelingen en provincies? Emile Roemer: “De kracht van de SP schuilt in de héle afdeling. Kijk, toen Jan Marijnissen in 1994 naar Den Haag ging, dachten velen dat de afdeling Oss snel in zou storten. Maar kijk eens wat een SP-bolwerk het is geworden! Dát bedoel ik. En voor mijzelf geldt: als ik in de Kamer zit, zal ik me niet ín Boxmeer maar vóór Boxmeer inzetten.”

Het laatste woord is aan Jan Marijnissen, de lijsttrekker. “Het is nu precies twaalfeneenhalf jaar geleden dat Remi Poppe en ik als eerste SP’ers in de Tweede Kamer kwamen. Het voelt als gisteren. Het is allemaal zo snel gegaan, en vooral… er is nog zo vreselijk veel te doen. Velen dachten destijds: Die SP, dat is een eendagsvlieg. Ze hebben ongelijk gekregen.”

Fenna Vergeer

Na vierenhalf jaar in de Tweede Kamer en zeven jaar in de Provinciale Staten van Noord-Holland neemt Fenna Vergeer afscheid van de politiek. Nou ja, voorlopig dan.

“Eigenlijk kan ik me er niks bij voorstellen”, zegt Fenna Vergeer spontaan. Een leven zonder SP ís ook lastig voor te stellen. Samen met haar man Cor stond Fenna in 1972 aan de wieg van de SP. Al die jaren heeft het echtpaar Vergeer zich voor de partij ingespannen. “Een beetje tijd voor onszelf, daar verheug ik me wel op ja.” Cor, lid van het partijbestuur, is inmiddels met pensioen en Fenna is net zestig geworden. De Vergeers zijn – om maar iets te noemen – nog nooit in de Verenigde Staten geweest. “Een camper huren en dan als een stelletje nomaden door dat land trekken. Ik zie het helemaal voor me.”

Ze vond het Kamerlidmaatschap “een geweldige eer en een fantastische ervaring. Maar je realiseert je vooral wat de functie van de SP is.” Want of het nu om het uitzenden van militairen gaat (Vergeer zat in de Srebrenica-commissie), het debat over minderheden (de commissie-Blok, ingesteld op initiatief van de SP) of haar andere specialisatie: het onderwijs – andere partijen blijken steeds vaker SP-standpunten over te nemen, merkt Vergeer. “Welke partij heeft het tegenwoordig níét over het doorgeschoten management en vindt níét dat de leraar, de leerling, de patiënt, de verpleegster enzovoort weer centraal moeten staan?”

Tevreden dus over haar bijdrage? “Ik ben een calvinist, dus het kan altijd beter. Maar laat ik niet flauw doen, ik vind dat ik iets voor de SP heb kunnen betekenen. Dat geeft me wel een goed gevoel.” En als de partij – na die reis door de VS, de fitness die ze wil gaan doen of het pianospelen (“allemaal niks van terechtgekomen de afgelopen jaren”) – weer een beroep op haar zou doen? “Dan kriebelt het natuurlijk. Alleen maar van ons pensioen genieten is niks voor Cor en mij.”