Spanning augustus 2011 :: De politieke hetze van professor Elzinga

De politieke hetze van professor Elzinga

Foto: Sake Elzinga

Tekst: Ronald van Raak, SP-Tweede Kamerlid

Professor Elzinga wil ik feliciteren met zijn eerste lustrum. Al vijf jaar voert Douwe Jan Elzinga een politieke strijd tegen de afdrachtregeling van de SP, het laatst in zijn column in Binnenlands Bestuur van 24 juni 2011. Elzinga is hoogleraar Staatsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen, maar ook actief lid van de PvdA, onder meer als redacteur van Socialisme en Democratie, het blad van het wetenschappelijke bureau van de partij. Ik vind het prima als professoren actief zijn in de politiek. Ik neem Elzinga echter kwalijk dat hij hierbij willens en wetens onwaarheden blijft verkondigen. Nog kwalijker vind ik dat hij gemeenten en provincies aanzet om de wet te overtreden.

De SP heeft een afdrachtregeling, net als de meeste andere partijen. Op deze manier investeren wij in onze vrijwilligers. Het percentage afdracht verschilt echter per partij: bij de PvdA is dat 2 procent, bij CDA en D66

3 procent en bij GroenLinks en de PvdD 15 procent. Bij de SP is de afdracht veel hoger, dat is een afspraak die wij met onze leden hebben gemaakt. In tegenstelling tot veel andere partijen accepteren wij geen geld van commerciële sponsors, door deze hoge afdracht proberen wij onze onafhankelijkheid te bewaren.

De redeneringen die Elzinga door de jaren heen in zijn columns geeft zijn niet altijd even helder, maar twee argumenten komen telkens terug. De afdrachtregeling van de SP zou in strijd zijn met de onafhankelijkheid van politici. Maar net als bij andere partijen is onze regeling gebaseerd op een overeenkomst tussen de partij en de kandidaat-volksvertegenwoordiger of -bestuurder. De afdracht van de SP zou volgens Elzinga bovendien strijdig zijn met de regel dat we stemmen zonder last. Maar ook hier onderscheidt de SP zich in niets van andere partijen.

Behalve met argumenten komt professor Elzinga in zijn columns met allerlei verdachtmakingen. De SP zou ‘de rijkste partij zijn’ en allerlei ‘twijfelachtige constructies’ gebruiken. Veel andere partijen zijn waarschijnlijk veel rijker dan de SP. Hoeveel, dat weet ik niet, partijen hoeven hun sponsors nog steeds niet openbaar te maken. De afdrachten van de SP zijn wel openbaar. Mensen kunnen giften aan partijen ook aftrekken van de belasting. SP’ers kunnen dat eveneens doen – zonder daar persoonlijk voordeel bij te hebben. In een reactie op de kritiek van Elzinga en anderen verbaasde fiscaal econoom Leo Visser zich in Het Financieele Dagblad van 19 oktober 2007 dat iedere Nederlander blijkbaar giften mag aftrekken, behalve SP’ers.

Het enige verschil tussen de afdrachtregeling van de SP en die van andere partijen is van organisatorische aard. Om onnodige bureaucratie te voorkomen maken SP’ers gebruik van een cessie, waarin zij overheden vragen vergoedingen over te maken naar de rekening van de partij. Die houdt de afgesproken afdracht in en maakt de afgesproken vergoeding over. Deze cessie is niet in strijd met de onafhankelijkheid van politici, omdat zij evenals de afdracht vrijwillig is. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten stelde in VNG Magazine van 9 juni 2006 dat het niet aan overheden is om te bepalen naar welke rekening politici hun vergoedingen overmaken.

Het is de eigen keuze van professor Elzinga om zijn titel te misbruiken voor het voeren van partijpolitiek. Maar de oproep van Elzinga aan gemeenten en provincies om de afspraken met SP’ers te verbreken is niet anders te typeren dan als een politieke hetze. SP’ers houden zich aan de wet, gemeenten en provincies moeten de cessieverzoeken dan ook gewoon uitvoeren.

Lees online