Tribune 04/2006 :: Jong in de SP :: Lies van Aelst

Tribune, april 2006

Onder het motto ‘Jong in de SP’ zal de Tribune regelmatig aandacht besteden aan jong, actief talent in de partij.

Lies van Aelst

De 17-jarige Lies van Aelst is al een jaar voorzitter van ROOD in Gorinchem. In die hoedanigheid is ze een voorvechtster van een goed jongerenbeleid en warm pleitbezorger voor goede zorg voor ouderen in de stad.

Tekst: Ronald Kennedy Foto: Paul Peters

Ze staat in de keuken. In de oven geurt een appeltaart. ‘Ik hou eigenlijk niet zo van koken,’ zegt Lies van Aelst. ‘Mijn vriendje is net jarig geweest, dus ik wil wat lekkers voor hem maken.’ Liever vertoeft ze in de sportschool. Kickboxen. ‘Zo’n agressief type ben ik niet hoor. Ik doe ook niet mee aan wedstrijden. Het gaat me meer om de conditietraining dan het meppen. Heerlijk om helemaal uitgeput thuis te komen van het trainen.’ Een paar zwakke enkels gooien voorlopig roet in het eten. ‘Na de zoveelste blessure heeft mijn coach me aangeraden om maar even te stoppen.’

Wanneer ze geen trappen kan uitdelen, is Lies ook tevreden met een goed boek. ‘Ik ga geschiedenis studeren, gewoon omdat ik het leuk vind. Vooral de Middeleeuwen en de twintigste eeuw vind ik boeiend. Verder is het natuurlijk een lekker nutteloze studie wat de arbeidsmarkt betreft. Als ik van scheikunde had gehouden, was ik dat gaan studeren. Zo ben ik nou eenmaal.’

Wat niet wil zeggen dat ze zich niet maatschappelijk betrokken voelt. Al op haar veertiende werd ze lid van ROOD. ‘Toen kon je door Bush en Fortuyn niet om politiek heen. Alleen maar zeuren aan de zijlijn heeft geen zin.’ Dat idee is haar met de -paplepel ingegoten. ‘Eigenlijk ben ik van kleins af aan al geïnteresseerd geweest in politiek en de maatschappij. Aan de keukentafel werd heel wat afgepraat. Mijn moeder werkt in de zorg en daar zijn natuurlijk heel wat klappen gevallen. Je kunt toch niet werkeloos toekijken hoe mensen als ging het om makke lammeren naar het slachthuis worden gebracht?’ Dus werden zij en haar moeder lid van de SP. Haar moeder Eva Dansen is gekozen in de gemeenteraad. ‘Ik ben nu officieel haar fractiemedewerker, dat is toch hartstikke leuk?’

‘Leuk’ is een woord dat ze opvallend vaak bezigt. ‘Politiek is leuk,’ vindt ze. Die passie probeert ze over te brengen, maar tot haar frustratie nog vaak tevergeefs. ‘Tijdens de verkiezingscampagne heb ik veel zure en gedesillusioneerde mensen ontmoet. Ik vind het jammer dat een aantal politici het zo heeft verziekt.’ De opkomst in Gorinchem op 7 maart – 52,4 procent – noemt ze ‘dramatisch slecht’. ‘Veel mensen zijn afgeknapt op de politiek. Eeuwig zonde. Veel ouderen die hun hele leven lang hebben gestemd, zeiden dat niet meer te zullen doen.’

Oud en jong gaan in Gorinchem hand in hand. ROOD-jongeren schenken regelmatig koffie in bejaardenhuizen en maken wandelingen met ouderen. ‘Er is een schrijnend gebrek aan vrijwilligers waardoor veel ouderen isoleren. Triest.’ Met zo’n twintig ROOD-leden gaat ze straks ouderen begeleiden tijdens de avondvierdaagse. ‘Dat is hier echt folklore. Óf je loopt mee, óf je staat aan de kant. Dat we die ouderen weer kunnen laten meedoen is toch schitterend?’

Voor jongeren valt er ook nog voldoende te organiseren in Gorinchem. Het drukst bezochte jongerencentrum, het Klaverblad, is onlangs gesloten. ‘Een verhaal apart,’ zegt Lies. ‘Het college van B&W zat in het bestuur. Het pand is uiteindelijk verkocht aan een gemeenteraadslid. Is dat niet vreemd? Maar zulke praktijken komen hier wel vaker voor, hoor.’

Maar nu de SP als nieuwkomer met vier zetels in de gemeenteraad is gekomen, breekt er een nieuw tijdperk aan, denkt Lies. ‘Voorheen waren we bij elke openbare vergadering aanwezig maar we mochten niks zeggen. Nu kunnen we onze mond opentrekken en dat zullen we zeker niet nalaten.’ Heeft ze zelf politieke ambities? ‘Ach misschien, maar ik denk dat ik me eerst op mijn studie ga richten. Wel gaaf hoor, om zo dicht bij de politiek betrokken te zijn.’