SP Tribune 08/2005 :: Column Jan Marijnissen: De vissen en het water

Column Jan Marijnissen

De vissen en het water

De groepjes die wereldwijd verantwoordelijk zijn voor het toenemend aantal terreuraanslagen hebben veel overeenkomst met clubjes als destijds de Rote Armee Fraktion, Rara en de Rode Brigades. Het zijn sektes met een gewelddadig en antidemocratisch karakter. De leden hebben een verwrongen mens- en maatschappijbeeld, niet zelden versterkt door een zieke geest. Ideologie en godsdienst worden aangeroepen als rechtvaardiging voor hun misdaden. In het geval van het moslimextremisme is er ook nog sprake van een beschavingskloof, terug te voeren op democratie versus theocratie, en rurale achtergronden versus de moderne, op steden georiënteerde Westerse samenleving. Elke vorm van tolerantie ten opzichte van diegenen die zich gewelddadig intolerant betonen jegens een samenleving die tracht democratie en vrijheid te concretiseren is misplaatst. Opsporen, berechten en hard doch rechtvaardig straffen is het enig mogelijke antwoord. De veroordeling van Mohammed B is een hoopgevend begin.

Maar we ontkomen er niet aan ook te spreken over de omgeving, het water waarin de vissen gedijen. Nationaal en internationaal zullen we mensen moeten overtuigen van de oprechte en goede bedoelingen van de heersende macht en politiek. Dat begint met een àndere politiek, want zoete broodjes kunnen hierbij niet gebakken worden. We zullen de harten van de verdrukten pas kunnen winnen voor een toekomst gebaseerd op vrijheid, democratie en solidariteit wanneer we aan die drie elementen ook daadwerkelijk en zichtbaar inhoud geven, nationaal en internationaal, te beginnen met het aanpakken van de armoede en uitzichtloosheid. Binnenlands betekent dat werken aan integratie en het tegengaan van segregatie. Mislukte integratie en discriminatie zijn de twee kanten van één medaille. Ze versterken elkaar en geven alleen maar verliezers. Laten we in ieder geval op onze hoede zijn en blijven voor degenen die in deze denken dat simpele antwoorden de oplossing vormen. Voor blind fanatisme en extremisme kan ik geen begrip opbrengen. Iets anders is dat we moeten proberen het te begrijpen, anders komen we niet verder. Het ontmantelen van de rechtstaat is in ieder geval geen antwoord op terrorisme. Slechts een politiek die gericht is op het scheiden van ‘de vissen’ van ‘het water’ kan en zal succes hebben. Daar ligt een belangrijke verantwoordelijkheid voor de politiek en de hele samenleving, autochtoon én allochtoon.

(De afgelopen twee maanden ben ik erg gehinderd geweest door een hernia. Na een operatie verloopt het herstel nu voorspoedig. Hartelijk dank aan iedereen die belangstelling getoond heeft. Al die beterschapswensen hebben zeker bijgedragen aan het herstel.)