Spanning, september 2007 :: Iedereen schreeuwt, maar wie wordt gehoord?

Spanning moet een rol gaan spelen in het nationale politieke debat’

Tekst: Arjan Vliegenthart Foto: Hans Luhrs

Vanaf dit nummer heeft Spanning een nieuwe hoofdredacteur, Sjaak van der Velden. Afkomstig van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis zal hij naast de Spanning de eindredactie doen van allerlei drukwerk dat er binnen de SP wordt geproduceerd. Tijd dus voor een korte introductie door de scheidend-hoofdredacteur

Je bent de nieuwe hoofdredacteur van het blad van het wetenschappelijk bureau. Wat heb je zelf met schrijven?

“Ik schrijf eigenlijk al mijn hele leven. Ik weet nog goed dat is als 15- of 16-jarige jongen mijn eigen tijdschrift Vrijheid uitgaf. Daarbij had ik letterlijk het hele proces in eigen hand, van het schrijven tot het stencilen en het uitdelen onder familieleden. Ook heb ik korte tijd gewerkt voor de Jonge Tribune en was ik redacteur op de Leidse Stadskrant. Later ben ik aan een proefschrift begonnen en nog later gaan werken bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis in Amsterdam. Ik heb me daar bezig gehouden met de geschiedenis van stakingen in Nederland tussen 1830 en 1995. Tegelijkertijd heb ik columns geschreven voor bladen als Zeggenschap en het tijdschrift Ondernemingsraad.”

Je eerste nummer gaat over nieuwe media. In hoeverre hebben gedrukte tijdschriften zoals Spanning nog een toekomst? Worden ze niet langzaam vervangen door elektronische bulletins en nieuwsbrieven per e-mail?

“Ik geloof dat nieuwe media oude media niet zullen verdrijven. Mensen zullen behoefte blijven hebben aan iets dat ze in hun handen kunnen houden; in de trein naar hun werk of op het strand. En daarnaast blijft een boek in de kast leuker en mooier dan 3000 pagina’s op het internet.

Daar komt nog iets bij. Op internet zoek je meestal heel gericht. Je bent meestal naar concrete informatie op zoek. Als je een krant of tijdschrift leest, is dat anders. Daar kom je ook dingen tegen waar je eigenlijk helemaal niet naar op zoek was, maar die bij nader inzien wel heel interessant kunnen zijn. Het lezen van tijdschriften en kranten verruimt dan ook de geestelijke horizon.”

Wat wil je met Spanning bereiken?

“Ik wil mensen door Spanning kennis laten maken met dingen die ze anders niet zouden lezen. De politiek beslaat een zo breed spectrum en er verschijnt zoveel, dat is nooit bij te houden. Maar tegelijkertijd wil ik ook de vertaalslag maken: wat kunnen we hier nu in de praktijk mee? Welke handvatten bieden inzichten van experts voor de politiek van alledag? Het valt mij op hoeveel hoogleraren en andere experts positief reageren als je ze vraagt om voor Spanning iets te schrijven. Daar moeten we gebruik van gaan maken.”

Nieuwe redacteuren brengen een nieuwe stijl met zich mee. Wat gaat er veranderen en hoe ziet de Spanning er over een jaar uit?

“Als historicus wil graag wat meer historisch besef in de Spanning brengen. Economen leven vaak in het heden en vergeten dat het verleden best wel eens wat te leren kan hebben. Neem nu de Spoorwegen die op dit moment steeds verder geprivatiseerd worden. In dat hele debat vergeten wij dat vroeger de Spoorwegen ook in private handen waren en dat de Nederlandse staat op een gegeven moment goede redenen had om de NS te nationaliseren.

Het zou mooi zijn als over een jaar De Volkskrant ook eens uit Spanning zou citeren. Het blad zou een rol moeten gaan spelen in het debat, zowel binnen als buiten de partij. Daarnaast wil ik Spanning laten bijdragen aan het formuleren van de standpunten over dingen die er in de samenleving toe doen. Neem nu het debat rond de Islam. Wat moeten we daar nu van vinden en waarom moeten we dat vinden? Daarvoor wil ik proberen meer ruimte te maken.”