Het is tijd voor rechtvaardigheid!
De afgelopen veertig jaar zijn de meeste gezinnen er in besteedbaar inkomen nauwelijks op vooruit gegaan. Heel veel mensen wisten dit al uit ervaring, maar de Rabobank heeft het precies uitgerekend.
Toch is ons land in die jaren veel rijker geworden, zo laten cijfers van het CBS zien. Het bbp is in veertig jaar tijd ruim vijf keer groter geworden. Het inkomen van de mensen is echter achtergebleven bij de winsten van de bedrijven. De huishoudens krijgen een steeds kleiner deel van de economische taart, zo schrijft de Rabobank. Het aandeel van het nationaal inkomen dat naar ‘arbeid’ gaat wordt steeds kleiner en het aandeel dat naar ‘kapitaal’ gaat steeds groter. De bank laat ook zien dat dit een politieke keuze is: vóór die tijd deelden de huishoudens wél mee in de groei.
De beschrijving door de Rabobank van onze economie in de afgelopen veertig jaar komt grotendeels overeen met de analyses van het kapitaal zoals Karl Marx die heeft gemaakt: in een ‘vrije’ markteconomie zullen de opbrengsten van de arbeid van de werkers terechtkomen bij de bezitters van het kapitaal. Dit is geen natuurverschijnsel of economische noodzaak, maar een politieke keuze. Door de rechten van werkers in te perken; de Rabobank wijst in haar analyse op het ‘Akkoord van Wassenaar’ uit 1982, toen vakbonden een deal sloten met de werkgevers om de ontwikkeling van de lonen te beperken. En door multinationals grote voordelen te gunnen, zoals de afschaffing van de dividendbelasting door Mark Rutte, die vele miljarden oplevert voor de aandeelhouders in het buitenland.
Karl Marx beschreef niet alleen de ongekende macht van het kapitaal, maar ook wat dit betekende voor de werkers en de samenleving. In de kapitalistische markteconomie zoals die zich in de negentiende eeuw ontwikkelde werden ook de werkers zelf een product, dat een bepaalde ‘waarde’ had op de arbeidsmarkt: “Zij heeft de persoonlijke waardigheid opgelost in de ruilwaarde”, schreef Karl Marx. Het internationale kapitaal veranderde ook de nationale samenlevingen: “Zij schept zich een wereld naar haar eigen beeld.” Marx voorspelde hoe de belangen van het kapitaal steeds meer de politiek in landen zouden bepalen en hoe die meer macht zouden geven aan de markt. En hoe de politiek zou merken dat zij “de onderaardse machten die zij zelf heeft opgeroepen niet meer kan beheersen.”
De vraag is niet waarom het kapitaal zoveel macht heeft gekregen, dat is een ontwikkeling die Karl Marx al lang geleden heeft beschreven. Het is wél de vraag waarom mensen deze toenemende ongelijkheid maar blijven accepteren. Ook daarvoor kun je in het werk van Marx wel een verklaring vinden. De markt ziet mensen als consumenten, die vooral bezig zijn met hun eigen belangen. Marktwerking laat mensen met elkaar concurreren en stimuleert vooral om een zo groot mogelijke winst te maken in een zo kort mogelijke tijd. In een samenleving op basis van marktwerking worden vooral individualisme, competitie en kortetermijndenken gestimuleerd. Voor andere sociale waarden, zoals samenwerking, duurzaamheid en gemeenschapszin, is in het marktdenken geen ruimte.
Dit is volgens mij misschien wel de grootste kracht van het kapitalisme, dat het mensen laat geloven dat de ongelijkheid logisch is en een andere wereld niet mogelijk is. De belangrijkste taak voor socialisten is dan ook te laten zien hoe mensen hun toekomst wél in eigen hand kunnen nemen. Een kleine actie kan grote gevolgen hebben. Als mensen zien dat ze in hun eigen buurt dingen kunnen verbeteren, waarom zou dat op grotere schaal dan niet kunnen? De heersende ideeën zijn goed voor de heersende klasse, zei Karl Marx al. Politieke verandering begint met het bewustzijn van mensen dat de toenemende ongelijkheid een politieke keuze is en dat eerlijk delen een veel beter alternatief is. Dit is ook een strijd die geen enkele partij beter kan voeren dan de SP. Het is tijd voor rechtvaardigheid!
Spanning september 2018: Marx is dood, leve Marx
- Marx in zijn tijd
- Filosofie van Marx
- Marx over kapitalisme
- Het Communistisch Manifest in de 21e eeuw
- Marx' kompanen
- Wat Marx mij leert
- “Wij willen collega’s, geen concurrenten”
- Tien jaar crisis: tijd voor rechtvaardigheid
- Marx en de crisis
- “Donald Trump is de president van vervreemding”
- De dunne lijn tussen groei en diefstal
- De groene Marx
- De schijnwerpers op de 1 procent
- “Apart zijn alle vingers breekbaar. Samen vormen ze een vuist”
- Het is tijd voor rechtvaardigheid!