Tribune 5/2003 EEN van de 41.335: Dick Guillot
| EEN | Tribune 9 mei 2003 | van de 41.335 | Kinderen in Pakistan knopen tapijten op blote voetjes En wij lopen er met schoeisel overheen De mammon grijnst (uit: 'Kinderen' van Dick Guillot) 'En met mammon bedoel ik natuurlijk geld, overdaad en hebberigheid,' zegt Dick Guillot. 'Kinderen' ontstond eind 1998, toen een Zweedse tv-documentaire kinderarbeid onthulde bij de vervaardiging van IKEA-producten in verre landen. De SP startte destijds een grote landelijke actie op; Dick Guillot uit het Noord-Groningse Den Andel schreef een gedicht. 'Daarmee wilde ik vooral de tegenstelling tot uitdrukking brengen. Een hele schrijnende tegenstelling, want wij staan er doorgaans niet eens bij stil.' Dick Guillot volgde aanvankelijk een grafische opleiding, maar koos na een tijdje toch voor de Academie voor Kunst en Industriële vormgeving. Na het behalen van zijn lesbevoegdheid werkte hij als docent en consulent beeldende vorming in Overijssel. | Dick Guillot (68) Den Andel |
|
Nu is hij beeldend kunstenaar en dichter/schrijver. 'Ik maak geen lieve plaatjes. Noem het maar objecten, collages, schilderijen met teksten etc. over maatschappelijke dingen. Bijvoorbeeld een schilderij met een geblinddoekt persoon die niet mag zeggen wat hij wil. Ook heb ik aan de hand van de compositie 'La Nativité du Seigneur' van Olivier Messiaen een soort collage gemaakt waarin ik klank in vorm en kleur omzet. Mijn kunst is dus niet zo gemakkelijk te omschrijven. 'Verder verschenen van zijn hand inmiddels drie dichtbundels en een boek. Voor dat boek, dat over een bekende lokale figuur uit Den Andel gaat, bestond brede belangstelling bij de Groningse boekhandels en bibliotheken. 'Ach, veel geld brengt het allemaal niet op. Maar kunst verrijkt je persoon. Dat is het mooie ervan,' zegt Dick Guillot. 'Ik ben al een jaar of tien lid van de SP. Ik weet nog goed, dat ik Jan Marijnissen voor het eerst op tv zag. Hij schonk klare wijn over onder andere zelfverrijking ten koste van anderen. Ik dacht: Verdomme Jan, je hebt gelijk. Toen werd ik lid.
Ik woonde toen nog in Hengelo en kwam contact met SP'ers als Fra Paalman en Jean Rouwet. Hele inspirerende mensen die ik nog steeds zeer bewonder. Want ze zijn geen ruigbollen. Daarmee bedoel ik eigenlijk dat het geen agressieve lompe schreeuwers zijn en dat vind ik een goede eigenschap mensen die politiek actief zijn. En nu ben ik zelf politiek actief in Den Andel. Daar wonen maar zo'n vijfhonderd mensen, maar toch is er een enthousiaste groep mensen in deze regio die kritisch kijkt naar dingen die in Noord-Groningen gebeuren. Zoals een geplande weg van Groningen naar het plaatsje Zoutkamp of voorgenomen bouw in een natuurgebied. En wat dacht je van de antenneschotels in het militaire deel van het Lauwersmeer? In het kader van het afluisternetwerk Echelon zouden daar aanvankelijk twee tot vier schotels geplaatst worden. Nota bene op Nederlands grondgebied. Maar volgens sommigen zou het in werkelijkheid echter gaan om twaalf tot tweeëntwintig schotels. Niemand weet het kennelijk precies. Volgens Defensie zijn de antenneschotels nodig, omdat na 11 september 'de inlichtingenbehoefte is toegenomen'. 'Kan best,' zegt Dick Guillot. 'Maar dan vraag ik me af: Waarom moet het nou zo in het geniep? Maak het bekend! Want de privacy van de burger kan worden aangetast. Dan moet je ook open kaart spelen met de burger. Anders maak je het alleen maar erger.'
Inhoud
- Wat zijn de werkelijke bedoelingen van de VS. Was Irak wel een gevaar voor de wereld? Ging het Amerika wel om de aanwezigheid van massavernietingswapen? Een verhaal over de Pax Americana en de zucht naar wereldheerschappij.
- Politiek bedrijft hij naar eigen zeggen nog steeds, 'maar nu vanuit de civiele samenleving'. Een interview met Jan Pronk.
- Sinds het definitief mislukken van de formatie blijft geen tijdschrift achter in het schrijven over 'JP'. Wie is, of zullen we maar meteen zeggen wie wás Prof. Dr. Mr. Jan Peter Balkenende?
- Column van Jan Marijnissen over de VS en Europa na de oolog.
- Dick Guillot is één van de 41.335
- 'Witte vlekken' heten ze in het jargon van de SP. Gebieden waar de partij nog niet geworteld is. Momenteel verschieten ze in rap tempo van kleur, naar tomaatrood, als een olievlek.