Sloop het verdienmodel bij concertkaartjes
Te laat bij het kopen van een concertkaartje, maar wil je toch naar een optreden toe? Dan ben je aangewezen op partijen die grote aantallen tickets opkopen. Maar die vragen wel de hoofdprijs. Tweede Kamerlid Peter Kwint van de SP strijdt al jaren tegen de woekerprijzen voor concertkaartjes en wil maatregelen.
Ruim vijftien jaar geleden verschenen massaal kaarten voor de toen gloednieuwe rockband Arctic Monkeys op doorverkoopsites. Toenmalig SP-Kamerlid Arda Gerkens trok aan de bel en stelde vragen waarin ze de minister vroeg om in te grijpen tegen woekerhandel. Vijftien jaar later is de doorverkoopmarkt uitgegroeid tot een markt waar vele miljarden wereldwijd in omgaan. En draalt de Nederlandse overheid ondanks twee aangenomen voorstellen van mijn hand nog altijd met ingrijpen. Waar landen om ons heen al lang regels hebben om te voorkomen dat de prijzen voor sport en concerten nog verder exploderen door woekerhandel, verschuilen opeenvolgende kabinetten in Nederland zich al jaren achter extra onderzoek en een Europese aanpak die maar niet van de grond komt.
Beyoncé
Maar is dat erg? Je zou kunnen zeggen, het is een kwestie van vraag en aanbod en als iemand 400 euro wil betalen voor een optreden van Beyoncé en het niet erg vindt dat diegene naast hem maar 60 heeft betaald, dan is dat zijn eigen keuze. Toch zijn er grote problemen. Ten eerste de betaalbaarheid van sport en cultuur. Een ticket is vaak al prijzig zat en wordt op deze manier steeds meer iets voor de happy few.
Misleiding
Ten tweede, er gaan bakken met geld naar doorverkoopplatforms zoals Viagogo. Platforms die geen waarde toevoegen, maar wel veel geld uitgeven wat concertbezoekers anders mogelijk zouden uitgeven aan een extra drankje waar de zaal geld aan verdient, of een T-shirt van een artiest die daarmee een leefbaar inkomen kan verdienen.
Ook is op veel platforms simpelweg sprake van misleiding. Doordat je met het googelen van de naam van een artiest en de plek waar hij optreedt als eerste op deze sites terecht komt en mensen vaak niet zien dat ze een onnodig duur kaartje kopen. Maar ook doordat je vaak een kaartje koopt dat dat platform simpelweg niet heeft. Als jij 250 euro in plaats van 40 betaalt, gaat een site als Viagogo soms daarna pas op zoek naar een kaartje. En soms krijg je een week van tevoren alsnog te horen dat dat niet gelukt is en zit je thuis.
Schoonmoeder
De oplossing? Die is verrassend eenvoudig. Sloop het verdienmodel van de handelaren. En leg wettelijk vast dat er geen winst gemaakt mag worden op de doorverkoop van tickets. Misschien een paar euro toeslag om een doorverkoopplatform in de lucht te houden. Maar dat is het dan. Dan weet je dat jij van je kaartje af kan als je toch naar de verjaardag van je schoonmoeder moet, maar zorg je er ook voor dat de handel die niks toevoegt aan de culturele sector uiteindelijk opdroogt. En dan kun je dat geld gewoon uitgeven aan een extra biertje voor jou en je vrienden of een shirt of plaat van je favoriete artiest. Hartstikke eenvoudig, en een stuk leuker dan honderden euro’s naar een louche doorverkoopplatform brengen. Dus kabinet. Na vijftien jaar. Regel dit nou eindelijk eens.
Deze opinie verscheen op 22-08-2023 in de Telegraaf
