opinie
Dennis de Jong:

Hoe het nu echt zit met de vergoedingen in het Europees Parlement.

De afgelopen weken zijn de onkostenvergoedingen van Europarlementariërs regelmatig in het nieuws geweest. De kwestie kwam ook op in het Oranjeberaad.

Op zich een goede zaak, want voor de SP geldt: hoe transparanter, hoe beter. Toch vind ik het jammer dat de PVV en de CU goede sier proberen te maken met “het weigeren van een deel van de kantoorvergoeding” en ondertussen verzwijgen dat ze tal van andere vergoedingen wel gewoon opstrijken. Bovendien bleek het in het geval van de CU een misverstand, want bij nader inzien bleek deze partij de kantoorvergoeding toch helemaal op te maken.

Daarom maar eens alles op een rijtje. Als Europarlementariër krijg je allereerst een vorstelijk salaris: je ontvangt iedere maand zo´n €5000 ´netto´, d.w.z. na aftrek van de Europese belasting. Daarna gaat er nog wel een deel naar de Nederlandse fiscus, maar zelfs dan hou je een flink bedrag over, in ieder geval meer dan de ongeveer €2400 die we in de SP als normbedrag voor volksvertegenwoordigers hanteren. Wat ik meer ontvang dan dat normbedrag, schenk ik aan goede doelen, nu het EP verboden heeft dat je dit aan je eigen partij afdraagt.

Bovenop je salaris ontvang je iedere dag dat je je handtekening hebt gezet op een presentielijst een dagvergoeding. Dat loopt al gauw op tot zo´n €4000 per maand. Dit bedrag blijft onbelast. Wel moet je daar al je verblijfskosten uit betalen. D.w.z. je hotelkosten, of als je een appartementje in Brussel hebt, alle kosten die daarmee samenhangen. Mijn ervaring is echter dat je toch zo´n €1000 tot €1500 kunt overhouden als extraatje. Ook dat hou ik natuurlijk niet zelf, maar gaat naar goede doelen.

Het houdt hiermee niet op: je krijgt ook nog reiskostenvergoedingen. Daarover is in het verleden veel gedoe geweest, maar volgens een nieuwe regeling worden alleen de werkelijke kosten vergoed. Dat klopt maar ten dele: naast de werkelijke kosten krijg je ook nog een zogeheten ´afstandsvergoeding´. Dat komt al met al uit op een aardig bedrag van enkele honderden euro´s per maand. Ik heb nooit geweten dat afstand mij geld kost, dus ook dat gaat weer naar goede doelen.

En ja, dan is er ook nog de kantoorvergoeding. Het gerucht gaat dat het EP niet of erg marginaal toetst hoe dit bedrag (zo´n €4000 per maand) wordt besteed. Maar de regel in het EP is dat je alleen werkelijk gemaakte kosten mag declareren en dat de rest van het bedrag teruggaat naar de kas van het parlement. Dus krijgt het EP van mij aan het eind van het jaar keurig een stapel bonnetjes en de rest stort ik terug. Dat lijkt me normaal. We zijn dit jaar zuinig geweest en zullen zeker 90% van het bedrag terugstorten.

Het is jammer dat tijdens het Oranjeberaad deze week de Nederlandse Europarlementariërs niet bereid waren om over de manier waarop we deze gelden besteden, afspraken te maken, maar eigenlijk zijn deze afspraken ook helemaal niet nodig: het is toch volstrekt normaal dat je als Europarlementariërs precies bijhoudt waar je dit geld aan uitgeeft en het overschot teruggeeft aan het EP? Veel erger vind ik het dat de discussie tot nu toe alleen is gegaan over de kantoorkosten en sommige collega´s de rest van de inkomsten verzwijgen. Ik hou niet zo van mediastunts, maar in ieder geval kan iedereen nu precies zien waarom sommige Europarlementariërs na vijf jaar een stuk rijker zijn geworden.

Betrokken SP'ers