Ziekenhuisdirecteur verdient te vaak topsalaris
Met de honoraria van ziekenhuisdirecteuren is de usance van het bedrijfsleven overgewaaid naar de publieke sector. Een kwalijke zaak. Maar nog kwalijker is de passieve houding van minister Hoogervorst, die blijft steken in een verzoek om 'pas op de plaats te maken' juist waar harde acties zo nodig zijn.
De directeur van de IJsselmeer-ziekenhuizen verdient nog altijd 48.000 euro per maand, een bedrag waarvoor je twaalf verpleegkundigen kunt aannemen. Ingrijpen van overheidswege is derhalve geboden en moet zich niet alleen richten op de honorering van directeuren maar ook die van alle bestuursleden van zorginstellingen.
In een vorig jaar uitgebracht adviesrapport heeft de commissie Simons al een maximale beloning genoemd van 15.0000 euro voor de directeur van de meest complexe organisatie. Een alternatief zou de invoering van salarisschalen zijn, vergelijkbaar als bij de (rijks)overheid en andere non-profit sectoren. De bestuursleden worden daardoor ook onder een CAO gebracht en krijgen elk jaar dezelfde loonstijging als andere werknemers.
De zorgsector is beter te vergelijken met de overheid dan met het bedrijfsleven. De eis van marktconforme salariëring is misplaatst aangezien zorginstellingen de publieke zaak dienen in plaats van de markt. Inschaling kan gebeuren zoals bij met min of meer vergelijkbare functies bij de rijksoverheid. Verder is een zorginstelling niet complexer dan een onderdeel van de overheid.
Voor ziekenfondsdirecteuren, van oudsher ook belast met een publieke taak, geldt hetzelfde. Weliswaar gaat die vergelijking niet helemaal op aangezien vrijwel alle ziekenfondsen gefuseerd zijn met particuliere zorgverzekeraars, waardoor het ziekenfondsdeel van het salaris (maximum schaal 16) aangevuld wordt met een vaak riante vergoeding vanuit de particuliere poot van het bedrijf. Niettemin zou een vergelijkbare inschaling voor althans het ziekenfondsdeel gepast zijn.
Een vorm van extern toezicht is hierbij onontbeerlijk. Hierbij kan een rol weggelegd zijn voor de Nederlandse Vereniging van Toezichthouders in Zorginstellingen (NVTZ). Bestuurs- en toezichtsperikelen, zoals overmatige beloningen, zouden voorgelegd moeten worden aan het NVTZ, voorgezeten door een onafhankelijke voorzitter. Daarmee zouden excessieve beloningen van directeuren en bestuursleden tot het verleden moeten behoren.
