Hulp aan asbestslachtoffers schiet flink tekort

In het vandaag uitgebrachte boek ‘Asbest doodt. Nog steeds’ beschrijft oud SP-senator en oprichter van het Comité Asbestslachtoffers Bob Ruers hoe de hulp aan de slachtoffers van asbestkanker flink tekortschiet. Jaarlijks krijgen nog steeds 600 mensen asbestkanker en in de komende jaren zullen er nog 10.000 mensen ziek worden is de vrees. Het Instituut Asbestslachtoffers weet de belangen van slachtoffers maar moeilijk te behartigen, waardoor slechts 1 op de 6 mensen met asbestkanker een schadevergoeding kan krijgen van de bedrijven waar ze asbestkanker hebben opgelopen.

SP-Kamerlid Bart van Kent pleit, in lijn met de conclusies van het boek, voor een Nationaal Asbestfonds: ‘Al tientallen jaren voert de SP samen met mensen strijd tegen asbest en voor een goede behandeling van de slachtoffers van asbestkanker. Jarenlang keken de industrie en de overheid weg, terwijl ze wisten hoe gevaarlijk asbest was. Nu zitten we met de problemen en zullen er nog duizenden mensen overlijden. Helaas worden de slachtoffers nu niet goed geholpen, dus de overheid moet opstaan en een Nationaal Asbestfonds instellen. De asbestslachtoffers verdienen goede hulp, zonder juridische lijdensweg. De kosten moet de overheid gaan verhalen op de industrie die eraan verdiend heeft.'

16.000 mensen zijn al overleden aan de gevolgen van asbestkanker. Bob Ruers, Remi Poppe en het Milieu Alarmteam van de SP hebben ruim voordat het asbestverbod er in 1993 kwam al gepleit voor het stoppen met asbest. Steeds luisterde de overheid beter naar de industrie dan naar de mensen. En ook bij het instellen van het Instituut Asbestslachtoffers werd er gekozen voor het poldermodel, waardoor de industrie een dikke stempel kon drukken op het instituut. Van Kent: ‘Feit is dat er na 23 jaar geen andere conclusie te trekken valt dan dat het instituut Asbestslachtoffers niet goed genoeg werkt. Veel te veel slachtoffers staan nu in de kou. Niemand behalve Bob Ruers en het Comité Asbestslachtoffers kijkt naar hen om en ze zijn er daadwerkelijk doodziek van. Het Nationaal Asbestfonds moet er komen, want de mensen met asbestkanker en de duizenden die het nog gaan krijgen kunnen niet langer wachten.’