nieuws

Verslag Partijraad 23 september 2017

Voorzitter Ron Meyer opent de Partijraad

Een filmpje wordt getoond met hoogtepunten van de nieuwe Tweede Kamerfractie.

Tweede Kamerlid Frank Futselaar vertelt over de stakende juffen en meesters voor hogere lonen en lagere werkdruk. Hij roept afdelingen op dit te steunen: ga langs op 4 oktober bij de scholen, maak foto’s, houd een enquête, maak een pakket voor de actievoerders in de bus naar Den Haag.

Ron Meyer interviewt Roxane van Iperen, jurist, en schrijfster van onder andere de roman Schuim der aarde.

Ron: ‘In april, direct na de Tweede Kamerverkiezingen, ben ik begonnen met gesprekken met 100 maatschappelijk leiders. Dat levert gave analyses op die we ook koppelen met de buurtactivisten. Zo heb ik gesproken met Remy van Heugten, Bas Heijne en vele anderen – allemaal gemeenschapsdenkers. Dat geldt ook voor Roxane. Iedereen hier krijgt trouwens haar boek. Roxane, deel je ons standpunt dat de gemeenschappen in Nederland verzwakt zijn?’

Roxane: ‘Het is een onderwerp waar ik veel over denk. Er is een gevoelsaspect en een feitelijk aspect. Veel mensen ervaren dat zo. Trump, polarisatie, de Brexit. We voelen dat we onder druk staan, dus hebben we de neiging om ons terug te trekken. De feiten bevestigen dat. Kijkt naar de cijfers van het SCP of CBS over zorg, onderwijs, levensstijl, sociale netwerken: overal zie je dat er een enorme ongelijkheid is, die bovendien alleen maar toeneemt. Het begint bij ongelijke economische omstandigheden. Dan kan je wel met z’n allen het Wilhelmus gaan zingen, maar dat verandert de ongelijke verdeling van welvaart niet. Ik geloof heilig in het verband tussen onze reacties op de kredietcrisis en de vluchtelingencrisis. De regering bekijkt de kredietcrisis slechts vanuit de conservatieve austerity-gedachte: lasten verhogen en besparen. Met als resultaat: het besteedbaar inkomen voor de laagste inkomens is in tien jaar gedaald. Het besteedbaar inkomen van bedrijven is in die tijd verdubbeld! De regering vroeg aan de bevolking: wees solidair met de grote instituten, red de banken. Via de achterdeur werden er allerlei belastingverlagingen voor bedrijven doorgevoerd. Vervolgens kwam er een stroom van immigranten richting Europa op gang – trouwens wel minder dan veel mensen denken. Maar alle kranten zijn daarop gericht; het gaat alleen maar over migratie. Daarom moeten we blijven benadrukken dat we de afgelopen tien jaar erop achteruit zijn gegaan door de kredietcrisis, niet door de stroom migranten.

We moeten dus gemeenschappen consolideren, investeren in de onderste lagen. En: we zullen deze nieuwe gemeenschappen moeten opvangen. Er zijn twee groepen die op Wilders zijn gaan stemmen. Ten eerste veel mensen die volksbuurten wonen. Dat is te verklaren vanuit de stress die het leven in een achterstandsbuurt met zich meebrengt. Dat is wat anders dan racistisch zijn. Zet ze daarom niet weg als ‘tokkies’. En dan is er nog de hoogopgeleide groep, die vooral FvD stemt, in Wassenaar en Bloemendaal, vanuit neoliberaal gedachtegoed. Het idee is daar: geen vluchtelingen in mijn achtertuin. De mensen in Wassenaar hebben de macht en het geld om de komst van een Azc tegen te houden. Die kopen gewoon het desbetreffende pand. Zij schuiven het probleem door naar de zwakste buurten; die moeten maar de meeste opvangmogelijkheden voor vluchtelingen bieden.

Die nieuwe immigranten zijn dé groep voor de SP. Die worden onderdeel van ons. Deze mensen moeten we in die buurten gaan opnemen. Er was eerst veel weerstand tegen hun komst. Maar nu ze er eenmaal zijn, blijkt dat het hartstikke goed gaat en dat veel mensen er blij over zijn. Maar hoe krijg je die boodschap breed verspreid? Om te beginnen moeten we de stress bij de kansarmen in de samenleving wegnemen. Daarvoor is een eerlijkere verdeling van vluchtelingen en voorzieningen over Nederland nodig. De onderlaag moet sterker gemaakt worden. Dus geen subsidies op dure elektrische auto's zoals de Tesla, maar wel op elektrische brommers. Sociaal beleid dus. ’

Ron: ‘Hoe is het mogelijk dat sinds de kredietcrisis het besteedbaar inkomen van bedrijven is verdubbeld?’

Roxane: ‘Hyperglobalisering heeft rechts in de kaart gespeeld. Dezelfde partijen die de globalisering hebben ingericht, teren nu juist op de rechts-populatistiche ontevredenheid daarover. Mensen hebben weer behoefte aan gemeenschap. Maar dat kun je op twee zeer verschillende manieren invullen. Links doet dat in de vorm van hameren op solidariteit. Rechts doet dat door te hameren op behoud van welvaart. Dat betekent de zwakke vrucht afstoten, geen gehandicapten aannemen, geen vluchtelingen binnenlaten. ‘We hebben het goed. Houden zo. Dus deuren dicht!’ Mensen vergeten dat solidariteit een intrinsiek menselijke eigenschap is. In Nederland is solidariteit helaas verworden tot een kostenpost. Maar als ik iets voor mijn gezin doe, dan profiteer ik daar zelf ook van. Dat geldt ook voor solidatiteit met de rest van de samenleving. Kijk naar de rijken in Brazilië, die alleen achter hoge hekken veilig kunnen leven. Solidair zijn met de samenleving is dus ook goed voor jezelf. Maar hoe breng je dat over? Dat is het probleem. Bijkomend probleem is dat Links een ingewikkelder verhaal over de kredietcrisis te vertellen heeft. De verslechtering in de voorzieningen die veel mensen ervaren, komt niet door de immigranten, maar door de kredietcrisis. Die boodschap moet veel meer onder het voetlicht komen.’

Ron: ‘Vallen de media daarin iets te verwijten?’

Roxane: ‘Media bashen is te makkelijk. Toch moeten we vaststellen dat er het een en ander mis is met de media in Nederland. Ik zie twee ontwikkelingen. Ten eerste is alle regionale journalistiek wegbezuinigd; het randstedelijke is centraal komen te staan. In kranten vind je dus geen weergaven van wat er in de rest van Nederland gebeurt. Ten tweede is er steeds minder expertise bij journalisten. Er wordt van alles geroepen dat niet klopt. Er zijn te veel generieke journalisten op moeilijke onderwerpen.’

Mededelingen door algemeen secretaris Hans van Heijningen

  1. ‘Eerst een trieste mededeling. Frank van der Donk is twee weken geleden overleden. Sinds 2009 was hij afdelingsvoorzitter in Schiedam. Naar zijn familie en dierbaren hebben wij een bericht gestuurd om ons medeleven en onze erkentelijkheid voor Franks verdiensten te uiten.’
  2. ‘Zorg dat het schrijven van verslagen de komende maanden op orde komt. Aanwezigheid blijft ook belangrijk, zoals vandaag.’
  3. ‘We gaan het Partijbestuur kiezen vanuit de afdelingen. Dat vraagt betrokkenheid en grondige voorbereiding. Op SPnet staat het schema voor het congres in januari. Congresstukkenworden tussen 13 en 23 november besproken. Prik dus alvast een datum. Organiseer het op tijd.’
  4. ‘Veel afdelingen zijn bezig met het programma voor de raadsverkiezingen. Wij krijgen van onze Kamerleden en bestuurders aandachtspunten die je kan gebruiken. Wat je daarmee doet is helemaal aan jullie, maar die zaken zullen snel op SPnet te vinden te zijn.’
  5. De Partijraad stelt het verslag van 24 juni vast.
  6. ‘Op de vorige Partijraad is met een overweldigende meerderheid besloten dat het Partijbestuur vanuit afdelingen gekozen wordt. Dat vergt een statutenwijziging. Het voorstel is om artikel 12 aan te passen. Dat behelst dat tweederde van de stemgerechtige leden van de Partijraad moet instemmen met een voorstel om tijdelijk af te wijken van de statuten. Kunnen jullie daarmee instemmen?’ Er is één stem tegen, de rest stemt voor.
  7. De Partijraad besluit met meer dan tweederde meerderheid van de stemmen, op basis van de aanwezigheid van afgevaardigden uit 131 SP-afdelingen en 24 Partijbestuursleden, dat artikel 12 van de statuten van de vereniging gewijzigd moeten worden op basis van het met de agenda meegestuurde voorstel. Voorts besluit de Partijraad volmacht te verlenen aan de algemeen secretaris om de statutenwijziging bij notariële akte vast te leggen en alles te doen wat daarvoor nodig is.

Verslag van acties tegen het eigen risico in de zorg

Er wordt begonnen met een filmpje over het eigen risico. Vervolgens vertellen Lieke Smits en Lilian Marijnissen over de acties.

Lieke: ‘Het goede nieuws is ons eerste stapje. De verhoging van het eigen risico is van de baan. En dat was echt niet gebeurd zonder alle druk die de afgelopen maanden is opgebouwd. We stonden bijvoorbeeld op het Binnenhof met 260.00 handtekeningen voor de deur van de onderhandelaars.’

Lilian: ‘Het CDA breekt drie keer haar verkiezingsbelofte. De beweging en de druk heeft tot gevolg dat zij dit politiek voelen. Zelfs in de Telegraaf was te lezen dat politici toch wel veel boze e-mailtjes kregen. Onze inzet is echter veel breder. We willen het hele zorgstelsel op de schop. Het eerste succesje is binnen. Het idiote is dat de premie wel meteen omhooggaat. Waarom kan de premie niet meteen 100 euro lager als het staatsrechtelijk wél lukt om ’m te bevriezen? De komende gemeenteraadsverkiezingen geven aan de campagne voor het Nationaal ZorgFonds een belangrijk momentum. Denk na over wat je in je eigen lokale campagne en programma kun je doen om het Nationaal ZorgFonds te versterken. We sturen voorstellen die je zelf lokaal moet afwegen. Wat heel erg zou helpen is dat we een aantal goede voorbeelden hebben van hoe deze campagne lokaal wordt ingevuld. ’

Lieke: ‘Ons ZorgFonds is geen verkiezingsstunt, maar verkiezingen genereren wel veel aandacht. Er komen in december en januari regionale avonden in het land, in goed overleg met de afdelingen. Laat het mij weten als je zo’n avond wilt organiseren.’

ROOD-actie ‘Flextremist van het jaar’

Na de lunch schakelt Ron Meyer live over naar Lisa de Leeuw, voorzitter van ROOD.

Lisa: ‘Wij lopen door Den Haag naar de Albert Heijn en de McDonalds, want die zijn genomineerd als Flextremist van het jaar. Wij willen de nulurencontracten afschaffen en flexwerk duurder maken dan vast werk. Komende maanden gaan we de straat op met deze campagne. Ik heb ook een oproep aan de Partijraad: we hebben een nieuwe online filmpje over de Flextremist-van-het-jaar-verkiezing, dus deel en like dit zoveel mogelijk! Tot slot:op 15 oktober is er een afdelingsscholing om ROOD-groepen op te starten.’

Lieke Smits vertelt over de buurtencampagne

Lieke: ‘Ik wil even stilstaan bij de afgelopen dagen. De SP is veel in het nieuws geweest. Niet helemaal het nieuws dat we graag zien. We willen overal in de buurten actief zijn. En verandering afdwingen. Helaas kunnen we dat niet op alle plekken. Dan moeten we keuzes maken.

Deze buurtenactie is van groot belang voor onze partij, omdat we meer mensen aan onze partij willen binden. Ik hoor veel steun in de zaal om op deze manier aan de slag te gaan. We willen gemeenschappen versterken. In meer dan 85 gemeenten zijn actietrajecten gestart. In de zomer is een dip uitgebleven. Iedereen zag: we moeten doorbouwen. Hoe komen we nou tot één grote campagne? Hoe koppelen we alle verhalen? Hoe vertellen we een groot verhaal, dat toch dicht bij mensen ligt?

De gecoördineerde aanvallen vanuit Rechts hebben de samenleving grote schade toegebracht. Vanuit de overheid is verteld: zorg voor jezelf. Jongeren van nu kennen geen andere samenleving. De afgelopen jaren hebben we onder Rutte nog een belangrijke verandering gezien: de toename van flexwerk. Onder mensen jonger dan 25 jaar werkt 70 procent flex. Mensen snakken naar meer verbondenheid en betrokkenheid. Zij willen economisch sterker zijn, het eigen risico afschaffen en de publieke ruimte van ons allemaal maken. Dat zorgt ook voor trots en waardering. We spreken met 1 miljoen mensen, waaronder 100 maatschappelijk leiders. We maken er één verhaal van: de SP moet voor verandering zorgen. In Nieuwsuur was te zien dat de participatiesamenleving alleen werkt voor hoogopgeleiden en hoge inkomens. De meeste mensen vallen niet in die groep. Zij krijgen dus te horen: ‘Zoek het zelf maar uit.’ Wij stellen daartegenover: het eigenbelang van de meeste mensen is juist gebaat bij sterke gemeenschappen. De overheid moet wel voorwaarden creëren. Je kunt in je eigen situatie investeren via de gemeenschap.

We hebben geprobeerd dit verhaal in een leus te vangen. We hebben posters gemaakt met teksten als: ‘Voor jezelf, voor elkaar, voor Amsterdam’. Je kunt ook nog andere thema's invullen: voor de buslijn, of voor een bepaalde wijk in je gemeente.’

Er wordt afgesloten met een filmpje van de dichter Tony Walsh: een ode aan de sociale huisvesting.

Ron Meyer interviewt Sita Bottenberg van afdeling Heerlen

Ron: ‘Ik ging met de afdeling mee, de zaterdag na de verkiezingen, naar de buurt Meezenbroek. Ik belde aan op de Kasteellaan, ontmoette haar man René. Hij vertelde dat er te hard wordt gereden op de Kasteellaan. Hij kon wel een handtekening zetten, maar niet meedoen; hij was heel ziek. Een paar straten verder werd ik door Sita op de schouder getikt. Ze was ons achterna gerend. ‘Ik wil wel meedoen’, zei ze. Ik gaf haar een aantal adressen om bij aan te bellen. En ze begon. Sita is een voorbeeld van kracht: een lastige situatie thuis, maar ze komt toch in actie en wint die actie! Zij laat zien: als het in Meezenbroek kan, kan het overal. En ze ging nog een keer actie voeren.’

Sita: ‘Onze pinautomaat zou verdwijnen. Daarom hebben we een bijeenkomst georganiseerd. Toen zijn er nog meer mensen opgestaan. Binnen acht weken hadden we een petitie aangeboden. We haalden de directeur van de bank hierheen – anders kwamen we naar hem toe, zeiden we. En we hebben gewonnen! Dat betekent dat we doorgaan. Er staan nog meer mensen op. Omdat je samen met elkaar wat voor elkaar krijgt. Er zijn nog genoeg dingen die beter kunnen.’

Ron: ‘Ook op andere plekken in Heerlen verdwijnen pinautomaten. Ik nam de Meezenbroekers mee naar andere wijken; die leren daar weer van. Sita is de verpersoonlijking van onze socialistische idealen. In haar hoofd is een knopje omgegaan. Ze kan nu op andere plekken ook mensen inspireren.’

Er wordt gediscussieerd over de Buurtencampagne.

Patrick Zoomermeijer (Zaanstreek): ‘Ik vraag hier steun voor Yvonne, voorzitter van Hoorn. Ze heeft keihard gewerkt, maar ze kan geen ijzer met handen breken. Je hebt actieve leden nodig om de check te doen op de wethouder.’

Yvonne Kostelijk (Hoorn): ‘Wat in de media wordt geroepen wordt niet gedragen door de rest van het kader. Ik ben er zelf heel boos over. Ik heb geen nietmachine voor zijn mond. Excuus bij dezen en wij gaan er gewoon weer voor. Wij knokken door.’ (Er is een staande ovatie voor Yvonne.)

Extra mededelingen door algemeen secretaris Hans van Heijningen

  1. ‘Ik leg graag een besluit van de beroepscommissie aan jullie voor. Een afdelingsbestuur weigerde iemand, vanwege eerder gecreëerde problemen. Daartegen ging deze persoon in beroep. De beroepscommissie heeft zich erover gebogen en met betrokkenen gesproken. Zij constateren dat het bestuur een voldoende afweging heeft gemaakt en verklaren het beroep tegen de weigering ongegrond.’ De Partijraad stemt hiermee in.
  2. ‘Er komt een nieuwe beroepscommissie. De huidige commissie heeft 9 jaar onder voorzitter Willem Bouman zeer goed gefunctioneerd en 13 uitspraken gedaan. Willem, applaus en bloemen voor al je inzet! Ook applaus voor de aftredende beroepscommissie. Ons voorstel voor de nieuwe commissie is als volgt: Tamara Koppelaar (Rheden) als voorzitter, Sonja Klaassens (Midden-Groningen), Bert Peterse (Weert), Bob van Ravensberg (Amersfoort) en Boris Stil (Gouda).’ De Partijraad stemt unaniem in met dit voorstel.
  3. ‘De congrescommissie gaat het congres van januari 2018 voorbereiden. We combineren praktisch met inhoudelijk, en 30 jaar ervaring met aanstormend talent. Het voorstel is om de volgende mensen in de congrescommissie te laten plaatsnemen: Hans van Leeuwen, Paul Peters, Bram van Boven, Bart van Kent, Ronald van Raak, Mariska ten Heuw, Spencer Zeegers, Aldo Schelvis, Gera Matobo, Marc Smits, Stijn Dekker, Lisa de Leeuw, Emile Roemer, Pim Siegers, Lieke Smits, Hans van Heijningen, Ron Meyer, Thijs Coppus.’ De Partijraad stemt unaniem in met dit voorstel.
  4. ‘Ook is er een voorstel voor een kandidatencommissie voor het Partijbestuur. Alle kandidaten die zich melden, gaan in gesprek met deze commissie. Ons voorstel is om de commissie te laten bestaan uit Paul Ulenbelt, Peter Kwint, Rob Kolner, Meta Meijer, Theo Çoskun, Joop Welter, Lieke van Rossum, Emile Roemer.’ De Partijraad stemt unaniem in met dit voorstel.

Rob Kolner over actie zorgwerkers in Lopik

Rob Kolner vraagt aandacht voor zorgwerkers in Lopik die actie voeren voor betere arbeidsomstandigheden. Zij staan 's nachts in hun eentje op 66 dementerende oude mensen. Om hun collega's in de nachtdienst te steunen, kamperen ze in tentjes. Met de hashtag #samenindenacht steunen we hen.’ (Er wordt een foto gemaakt van de Partijraad)

Penningmeester Thijs Coppus over financiële zaken

Thijs: ‘Eerst de reactie op de aanbevelingen van de financiële controlecommissie. Op de vorige Partijraad heb ik gezegd die aanbevelingen over te nemen. Nu hebben jullie een voorstel gekregen over hoe we dat doen. Willen jullie ermee instemmen? We komen nog bij jullie terug over: 1) op welke manier we werk maken van mensen met achterstand in de afdracht en 2) hoe je grip kunt krijgen op de financiën. De Partijraad stemt unaniem in met dit voorstel.

Thijs: ‘De afdrachtregeling is geëvalueerd. Daar zijn voorstellen uit voortgekomen die nog uitgewerkt moesten worden. Dat hebben jullie nu. Ik merk een aantal zaken op. Ten eerste, als de nieuwe gemeenteraadsleden geïnstalleerd zijn, gaat de nieuwe afrdrachtregeling ook voor Statenleden gelden. Ten tweede, omdat het belastingvoordeel geen deel meer uitmaakt van de afdracht, is gevraagd hoe je dat voordeel kunt dempen. De voorstellen hebben jullie gezien.’

In antwoord op vragen voegt Thijs nog toe: ‘Voor de herindelingsgemeenten geldt dat de nieuwe regels ingaan na de herindeling.’ De Partijraad stemt vrijwel unaniem (met één tegenstem) voor dit voorstel.

Er wordt een filmpje wordt over het uitreiken van de Buurtbokaal in Leusden.

Lieke Smits over acties en de Tweede Kamer

Lieke: ‘Op 4 november is er een nieuwe superzaterdag. Dat is ook de dag voor nieuwe leden in de Tweede Kamer. Laat het ons weten als je vindt dat een afdeling – dat mag ook je eigen afdeling zijn – de bokaal verdient die dag. Wat laten we achter als we een actie winnen? We hebben nu stoeptegels, knikkertegels en borden waarmee we succesvolle acties gaan vastleggen in het straatbeeld. Sandra Beckerman organiseert een bloembollen-monument voor het verzet in Groningen. Na Groeiend Verzet in Vlaardingen, komt er nu Bloeiend Verzet in Eemsmond. In december komt er in het weekend een landelijke dag in het kader van Voor Elkaar, een soort politiek café waar we de verhalen van Sita bundelen met die van maatschappelijk leiders. Met muziek, theater, spektakel, gesprekken.’

SP-fractievoorzitter Emile Roemer spreekt de Partijraad toe

‘Partijgenoten, wat een mooie dag! Vol discussie, besluiten over hoe we de partij verder versterken en de partijdemocratie. Trots en gelukkig, op mensen als Yvonne, Sita, Marieke. Bedankt dat jullie dit allemaal voor anderen voor elkaar krijgen.

Het was me wel weekje. Prinsjesdag. Glazen koets, hoedjes. Kortom: even doorbijten. Maar ook mooie buttons, dat maakte veel goed. De week waarin het demissionaire kabinet haar laatste begroting presenteerde in de gebruikelijke oude stijl van de boekhouder. Maar ons land is meer dan een b.v. en kille cijfers. Achter elk cijfer gaat een verhaal schuil. Tamara die rond moet komen van de Wajong en nu 5 procent in moet leveren. Jean-Pierre die een ton verdient en er tien keer meer bij krijgt dan Len met zijn minimumloon.

Waar is het fundament waarop je kunt rekenen als je dat nodig hebt? Voor goede zorg, betaalbare huur, veilige huur en zekerheid. 80.000 zorgwerkers verloren hun baan, politieposten zijn gesloten, en intussen stegen de huren. Maar er zijn miljarden over. Onder Balkenende werd zogenaamd bezuinigd omdat het dak gerepareerd moet worden als de zon schijnt. Daarna omdat het regende. Nu omdat het in 2060 kapot kan gaan. Het is de hoogste tijd om dat fundament te gaan herbouwen. Het gaat om herstel van zekerheid, herstel van sterke gemeenschappen met solidariteit.

We zien het bij de leraren. 720 miljoen erbij: dat is te weinig. Wij staan zij aan zij als ze de scholen dichtgooien. Ik sta naast al die basisschooljuffen en meesters. Zonder die druk was er namelijk níks bijgekomen. Na jarenlange bezuinigingen komt er eindelijk geld naar verpleeghuizen. Dankzij jullie acties, dankzij de aangenomen moties van Renske en Lilian. Thuiszorgers die feest vierden voor eindelijk een fatsoenlijk salaris. De race naar beneden is gestopt: daar mogen ze trots op zijn. Deze successen geven moed om ook de komende jaren te strijden voor verandering en verbetering. Het is nu een kwestie van weken voordat we een nieuw kabinet hebben. Zij zien er geen probleem in dat u en ik de boodschappen niet kunnen betalen zolang we het Wilhelmus maar zingen.

Intussen heeft Bart van Kent samen met GroenLinks en de PvdA een initiatiefwet gemaakt voor gelijk loon bij gelijk werk in payrollconstructies. Wij voeren die strijd samen met mensen. Daarom spreken we met zoveel mensen. Dat is een voorwaarde voor de SP: als we ons opsluiten in achterkamertjes, herkent niemand ons meer. Stap voor stap is deze partij opgebouwd. We groeiden tot een sterke, strijdvaardige en veerkrachtige partij. Dat zullen we blijven.

Nog een paar weken en dan zijn de kabinetsplannen bekend. En dan zijn wij de bondgenoot van iedereen die die plannen wil verbeteren. Voor een eerlijkere en duurzame samenleving. Maar wij zijn ook de tegenstander van iedereen die de verschillen vergroot en de aanval inzet op voorzieningen. Wij zijn de bondgenoot van mensen die willen bouwen in plaats van breken. Wij steken de hand uit naar de vakbeweging, zodat we samen zorgen dat de lonen omhooggaan. Als zelfs de baas zegt dat 3 procent een goed idee is, is 5 procent wel het minste waar we voor moeiten strijden.

Mensen maken zich zorgen om zorg, onderwijs, vast werk, zekerheid, klimaat en veiligheid. We knokken dus voor het Nationaal ZorgFonds, voor een eerlijk salaris en minder werkdruk, voor lagere huren en hogere lonen. Wij staan zij aan zijn met de mensen in Groningen, wij laten de grote vervuilers meebetalen en willen een veilig land met niet minder maar meer agenten. Veel mensen hopen al lang op een sterkere gemeenschap. Een einde aan de aanval op solidariteit. Veel mensen zijn dit zat. Zij snakken naar verbondenheid. Naar minder wantrouwen en meer vertrouwen in wat van ons allemaal is. Wij strijden voor meer optimisme.

Af en toe liggen we als partij onder het vergrootglas. Ik vertel niks nieuws als ik zeg dat me dat raakt. We zijn een partij waar we het gesprek met elkaar aangaan. Dan nemen we besluiten en dan gaan we dat doen. We zijn opgericht, niet om te gaan zwetsen, maar om samen met al die mensen een tegenmacht te zijn tegen het grote geld, voor menselijke waardigheid en voor solidariteit; híér en dáár.

Kameraden, wij willen geen partij zijn die haar idealen bij het minste aan de straat zet. Een Kamerfractie of raadsfractie is voor ons geen doel, maar een hulpmiddel. We omarmen de helden in de strijd, die tegen de stroom inroeien. Die ervoor kiezen te strijden tegen het onrecht, in plaats tegen elkaar. Als dat vraagt om strijd, dan strijden we. Vergeet nooit: wij zijn de bondgenoten van mensen die op ons rekenen. Die hun potje achterop de vrachtwagen opwarmen en opeten. Die aan het eind van de maand tekort komen, zelfs als ze werken. Die multinationals belasting zien ontwijken. Die de hoop hebben opgegeven dat er nog iemand het voor hun opneemt. Daarvoor zijn wij de socialistische partij. Kameraden, strijd ze!’

Besluiten Partijraad 23 september 2017:

  • De Partijraad stelt het verslag van 24 juni vast.

  • De Partijraad besluit met meer dan tweederde meerderheid van de stemmen, op basis van de aanwezigheid van afgevaardigden uit 131 SP-afdelingen en 24 Partijbestuursleden, dat artikel 12 van de statuten van de vereniging gewijzigd moeten worden op basis van het met de agenda meegestuurde voorstel. Voorts besluit de Partijraad volmacht te verlenen aan de algemeen secretaris om de statutenwijziging bij notariële akte vast te leggen en alles te doen wat daarvoor nodig is.

  • De Partijraad besluit om het besluit van de vorige Partijraad te bevestigen dat het nieuwe Partijbestuur vanuit de afdelingen gekozen wordt, op de manier zoals die op 24 juni is vastgesteld.

  • De Partijraad stelt ter plekke het deel van het verslag van deze vergadering met betrekking tot de statutenwijziging vast.

  • De Partijraad stemt in met het voorgelegde besluit van de beroepscommissie.

  • De Partijraad stemt unaniem in met de nieuwe beroepscommissie.

  • De Partijraad stemt unaniem in met de nieuwe congrescommissie.

  • De Partijraad stemt unaniem in met de nieuwe kandidatencommissie voor het Partijbestuur.

  • De Partijraad stemt unaniem in met het voorstel over hoe de aanbevelingen van de financiële controlecommissie uit te voeren.

  • De Partijraad stemt in met het voorstel voor de uitwerking van de nieuwe afdrachtregeling.