‘Schuldenangst’

Ze waren gewaarschuwd, de partijen die het schuldenstelsel - eufemistisch ‘sociaal leenstelsel’ genoemd – in 2015 invoerden. Ze werden van tevoren gewaarschuwd door de SP, studenten, scholieren, docenten en door vrijwel iedereen die verstand heeft van onderwijs. Wij stelden allemaal dat de afschaffing van de studiefinanciering ervoor zou zorgen dat juist die groepen die toch al minder geneigd zijn om door te leren, straks een nog hogere drempel opgeworpen zouden krijgen om te gaan studeren of met een volgende opleiding te beginnen. Ik was in die tijd docent en ook uit mijn eigen docentschap herinner ik mij de angst van studenten voor de enorme schulden waar ze zich in zouden moeten steken.

En nu wordt, helaas, ons gelijk aangetoond. Deze week verschijnt een rapport over de consequenties van het beleid en wat blijkt: onder andere MBO-studenten, kinderen met een migratieachtergrond en kinderen van lager opgeleide ouders ervaren leenangst. Zij dreigen om deze reden niet of minder te gaan studeren. In plaats van dat onderwijs een middel is om de tweedeling in de samenleving te voorkomen versterkt dit systeem zo juist de verschillen: omgekeerde emancipatie.

Laat de partijen die destijds juichend het schuldenstelsel steunden, VVD, PvdA en de zelfbenoemde onderwijspartijen D66 en GroenLinks, nu maar eens uitleggen wat ze van de resultaten van hun keuzes vinden. Ik wil gauw in debat met deze partijen om ze te vragen om af te stappen van dat idiote en beschadigende schuldenstelsel en om ervoor te zorgen dat iedereen die wil studeren ook echt de mogelijkheid krijgt om dit te doen.