Weeklog Dennis de Jong: Manipulatie van het economisch nieuws
Tijdens de Europese verkiezingen leek de eurocrisis zo’n beetje voorbij. Sterker nog, dankzij de euro hadden we deze crisis snel overwonnen, zo heette het. Een doorzichtige truc: we wisten toen al dat na de campagnes het economische nieuws snel slechter zou worden. En dat gebeurde dus ook. Je vraagt je af hoe vaak Brussel denkt de kiezer voor de gek te kunnen houden.
Sinds in mei de Europese verkiezingen werden gehouden, zijn de economische vooruitzichten snel achteruit gegaan. Groeicijfers werden naar beneden aangepast en de Europese Centrale Bank nam deze week drastische maatregelen door invoering van een historisch lage rentestand gekoppeld aan een nog soepeler kredietprogramma voor de banken. De situatie van stagnatie (geen groei en en nauwelijks inflatie) zou anders vergelijkbaar worden met die waaraan Japan jarenlang heeft blootgestaan. Tegelijkertijd werd bekend dat niet alleen de Griekse, maar ook de Spaanse regering de cijfers weer eens flink hadden opgepoetst om de vooruitgang in hun landen te beschrijven. Juist die cijfers werden in de verkiezingscampagne door eurofielen nogal eens gebruikt om te laten zien dat de therapie van straffe bezuinigingen had gewerkt. Eerder schreef ik al over de paniek in Portugal over een wegzakkende bank die – hoe kan het ook anders – met miljarden moest worden gered. En dan moeten de resultaten van de stresstest voor alle banken in de eurozone nog komen. Wie weet wat voor lijken daar weer uit de kast vallen en hoeveel miljarden er dan weer bij moeten.
Het meest treffend vond ik echter nog onderstaande grafiek van de Brusselse denktank Bruegel. Wat blijkt? De handel tussen de eurolanden is de afgelopen vier jaar flink geslonken, net als de handel tussen de lidstaten van de Europese Unie als geheel. De grafiek is veelzeggend: de euro is voor de interne handel de afgelopen jaren geen voordeel geweest en onze afhankelijkheid van exporten naar andere lidstaten is flink verminderd. En dat terwijl we de euro toch hadden ingevoerd vanwege al die economische (handels)voordelen?
Natuurlijk erken ik dat de spanningen aan de buitengrenzen van de EU, en de sancties tegen en van Rusland, een rol spelen, maar dat verklaart niet waarom het aandeel van de intra-Europese handel zo sterk is geslonken in de afgelopen vier jaar. Dat kun je eigenlijk alleen maar verklaren vanuit het crisisbeleid dat Brussel de lidstaten oplegde: bezuinigen tot je een ons weegt. Minder handel, stagflatie, het zijn allemaal effecten waar we als SP in de campagne voor hebben gewaarschuwd. De cijfers van nu geven ons gelijk. Het is wel erg doorzichtig van de eurofielen dat ze die bij de verkiezingen eventjes uit de media hielden, of gewoon verdraaiden. Het is de beste methode om ervoor te zorgen dat het laagterecord van 2014 bij de opkomst voor deze verkiezingen in 2019 opnieuw wordt overtroffen. Kiezers laten zich geen oor aan naaien. Zij hebben recht op een op waarheid gebaseerd verhaal, ook als dat betekent dat de twijfels over de toekomstbestendigheid van de euro erdoor toenemen.
