Weeklog Dennis de Jong: Weg uit de rat race – Basisgoederen (slot)
Nadat ze in hun boek ‘Hoeveel is Genoeg?’de basisgoederen die mensen echt nodig hebben, hadden opgeschreven, deden de Skidelsky’s concrete voorstellen om aan de rat race van meer, meer, meer te ontsnappen. In deze laatste blog over dit onderwerp staat de vraag centraal wat we er als eurofractie aan kunnen doen: Een ander Europa is mogelijk, maar dat vereist wel een eind aan de dominantie van eurocraten en de grote bedrijven.
Over een week is het reces van het Europees Parlement weer voorbij en beginnen de vele vergaderingen in Brussel en Straatsburg. Als SP’er moet je daarbij je eigen agenda volgen en je niet laten leiden door alle agenda’s in het EP. Hoe kun je er, als is het maar een beetje, aan bijdragen dat grote bedrijven weer belasting gaan betalen, de marktwerking in publieke diensten wordt teruggedraaid, armoede wordt teruggedrongen en mensen niet langer alleen worden gezien als consumenten?
Eigenlijk moet dan het hele Brusselse systeem op de kop: de invloed van grote bedrijven op alle lagen van de besluitvorming moet worden teruggedrongen. Milieuorganisaties moeten een grotere rol krijgen, omdat zij als geen ander weten dat economische groei leidt tot uitputting van onze grondstoffen en nooit een doel op zich mag zijn. Ook fundamenteel onderzoek, onafhankelijke wetenschappers, zoals de Skidelsky’s, moeten beter gehoord worden. Als vanzelf kom je daarmee terecht bij de activiteiten die de invloed van lobbyisten van grote bedrijven terugdringen. Ik verwacht veel van het netwerk van Europarlementariërs voor transparantie dat ik heb opgericht. Op 2 september komen we bij elkaar en gaan we in dialoog met belangrijke maatschappelijke organisaties.
Grote bedrijven moeten niet langer gebruik kunnen maken van allerlei slimme constructies om belasting te ontwijken. In Parijs werkt de club van industriële landen, de OESO, aan voorstellen en binnenkort komen we weer bijeen met het interparlementaire netwerk dat de OESO op mijn verzoek heeft opgericht. Zo zitten we op de voorste rij en kunnen we zorgen dat er echt wordt doorgepakt.
Veel andere zaken spelen zich af op het gebied van de interne markt. Zoals de Skidelsky’s zelf ook aanbevelen, moet de invloed van reclame worden teruggedrongen. Verder moeten zaken die voor ons allemaal van groot belang zijn, zoals goede zorg en goed onderwijs, ook echt weer publieke diensten worden. Daarbij moeten niet Europese marktregels ons beleid bepalen. Ook moet het mededingingsbeleid op de schop: niet zoals de rondetafel van grote industriebedrijven wil, d.w.z. het toestaan van nog grotere conglomeraten ten behoeve van de internationale concurrentie, maar juist ruim baan voor bedrijven van een menselijke maat en klontering via overnames en fusies tegengaan.
Daarnaast moeten we bestaande en nieuwe handelsakkoorden goed in de gaten houden. We hebben geen enkele behoefte aan het vergroten van de interne markt tot Noord-Amerika, zoals voorzien in het ontwerp handelsverdrag met de VS.
Als SP-eurofractie zitten we goed: Anne-Marie is lid geworden van de handelscommissie, zelf ben ik voor onze politieke groep (Verenigd Links) woordvoerder interne markt. In beide commissies is het politiek establishment machtig, maar daar laten we ons niet door intimideren. Ruimte genoeg voor goede (tegen)voorstellen en natuurlijk gaan we ons ook niet tot binnenparlementair werk beperken. Er zijn genoeg maatschappelijke organisaties die met ons de zorgen van de Skidelsky’s delen. Weg uit de rat race, daar gaan we als eurofractie hard aan werken.
