Voorzitter Europarlement schuldig aan doofpotcultuur en vriendjespolitiek
Vandaag stemt het Europees Parlement over de besteding van de gelden door het Europees Parlement in 2012. De begrotingscontrolecommissie uitte hierin stevige kritiek op het Europees Parlement, maar de voorzitter Martin Schulz probeert een stemming hierover te voorkomen. SP-Europarlementariër Dennis de Jong: ‘We maken ons als begrotingscontrolecommissie grote zorgen over het feit dat Schulz geld van het EP gebruikt voor zijn persoonlijke campagne om voorzitter van de Europese Commissie te worden. Ook hebben we kritiek op de manier waarop hij de diensten van het EP reorganiseert, louter om zijn vriendjes aan baantjes te helpen. Dit is de zoveelste keer dat Schulz zaken in de doofpot probeert te stoppen. Zelf heb ik ook zeer slechte ervaringen met de manier waarop zijn diensten transparantie binnen het EP frustreren. Wat mij betreft is Schulz volstrekt ongeschikt als leidinggevende bij welke Europese instelling dan ook. Met Schulz halen we de corruptie in huis.’
Naast de incidenten rondom de stemming van vandaag wordt de SP ook tegengewerkt bij het streven concrete informatie te krijgen over misbruik van vergoedingen door Europarlementariërs. De Jong: ‘De begrotingscontrolecommissie heeft mijn voorstel overgenomen om achter gesloten deuren eindelijk inzage te krijgen in de lopende onderzoeken van de antifraudedienst OLAF naar declaratiemisbruik van Europarlementariërs. Deze zitting heeft echter niet plaatsgevonden en zal waarschijnlijk ook niet meer plaatsvinden, enkel door tegenwerking van de diensten van Schulz die ons van het kastje naar de muur sturen. Ook heeft Schulz ervoor gezorgd dat belastende informatie achter is gehouden over corrupte Europarlementariërs in het ´cash for laws´ schandaal. Daarbij hadden Europarlementariërs geld aangenomen van undercoverjournalisten.’
De lijst incidenten is eindeloos. De Jong: ‘Zo verhinderde Schulz eigenhandig dat we zouden stemmen over vermindering van het aantal zittingsdagen in Straatsburg om zo de kosten van het verhuiscircus te drukken. Daarnaast heb ik van de begrotingscontrolecommissie toestemming gekregen in een informeel gesprek met de dienst van Schulz duidelijkheid te krijgen over de werkelijke kosten van het verhuiscircus. De officiële ramingen zijn namelijk consequent te laag. Tot op de dag van vandaag is er van die afspraak nog steeds niets terechtgekomen. Ook dat wordt gewoon bewust gefrustreerd, omdat Schulz bang is dat de werkelijke gegevens boven tafel komen. Dat noemt zich dan een democraat. Het heeft meer weg van het gedrag van een zonnekoning.’
