De Wit: ‘Wetswijziging nodig voor partneralimentatie’

SP-Tweede Kamerlid Jan de Wit vindt dat de wet gewijzigd moet worden om de regels voor partneralimentatie rechtvaardiger te maken. De huidige termijn van 12 jaar partneralimentatie betalen is te lang in veel gevallen. De Wit: ‘In de wet staat dat 12 jaar de maximumtermijn is, maar in de praktijk is dit gewoon de standaard geworden. Terwijl dit in veel gevallen onredelijk lang is. Ik vind dat er veel beter gekeken moet worden naar de omstandigheden van het geval. Van de huidige termijn van 12 jaar gaat geen stimulans uit om weer zelf inkomen te verwerven. De wet moet maatwerk mogelijk maken.’

Deze week debatteert de Tweede Kamer over een voorstel van het Kamerlid Bontes om de maximale alimentatietermijn te verkorten tot 5 jaar. Dat is nu 12 jaar, tenzij er sprake is van een kortdurend huwelijk zonder kinderen. De Wit vindt het goed dat de huidige alimentatietermijn van 12 jaar ter discussie wordt gesteld, maar dit voorstel is te kort door de bocht: ‘Niet alle situaties zijn hetzelfde. Als er voor jonge kinderen gezorgd moet worden kunnen ex-partners minder makkelijk aan het werk of aan een opleiding beginnen dan bij kinderloze ex-partners. Er moet veel beter gekeken worden wat in een bepaalde situatie van beide ex-partners verwacht mag worden. Dat bepaalt het alimentatiebedrag en wat mij betreft dus ook de termijn.’

Al eerder stelde De Wit voor dat er een partneralimentatieplan gemaakt zou kunnen worden: ‘In zo’n plan zou bijvoorbeeld opgenomen kunnen worden welke inspanningen de ontvangende partner gaat verrichten om zelf inkomsten binnen te krijgen en per wanneer. Ook zou afgesproken kunnen worden dat het alimentatiebedrag langzaam daalt totdat het na enkele jaren op nul uitkomt. Als de mensen er niet samen uitkomen dan moet de rechter de knoop doorhakken, zoals dat nu ook al gaat. De rechter moet dan onder andere gaan kijken naar het arbeidsverleden, de carrièrekansen, de leeftijd van de kinderen, etc. Waarbij de rechter dan gebonden is aan de maximale termijn van 12 jaar. Daar wordt nu niet genoeg over nagedacht, en dat wordt mogelijk deels veroorzaakt doordat die termijn van 12 jaar zo prominent in de wet staat. Dat moet dus anders.’