Sociale partners geven kabinet tik op de vingers

SP-leider Emile Roemer is positief over delen van het zojuist gesloten ‘sociaal akkoord’ tussen werkgevers, werknemers en het kabinet. ‘De werkgevers en werknemers geven met dit akkoord het kabinet een tik op de vingers. Het akkoord moet het vertrouwen herstellen, de economie op gang helpen en zekerheid in crisistijd bieden. En dat is hard nodig. De route van zekerheid en investeringen is hiermee ingeslagen. De bal ligt bij het kabinet, dat nu definitief afscheid moet nemen van het kortzichtige bezuinigingsbeleid. Alles valt of staat met de uitwerking van deze plannen. Maar maak dan ook niet in het najaar de fout om weer te gaan bezuinigen.’

Roemer heeft hoge verwachtingen van het aanpakken van de doorgeslagen flexibilisering van de arbeidsmarkt. Doordat voorstellen van de SP zijn overgenomen krijgen werknemers met tijdelijke contracten eerder een vast contract en meer zekerheid voor hun toekomst. ‘Ik ben zeer verheugd over de grote stap die de sociale partners en het kabinet hebben gezet om werknemers met tijdelijke contracten de zekerheid te bieden waar zij naar verlangen. Dit is een doorbraak voor iedereen die afhankelijk is van onzekere arbeidscontracten.’

Maar er is nog een aantal grote pijnpunten. Roemer maakt zich grote zorgen over de WW. ‘De overheid staat straks nog garant voor twee jaar WW, daarna wordt het via de cao geregeld. Dit kan leiden tot willekeur en biedt minder zekerheid.’ Ook is Roemer niet gerustgesteld over de plannen voor de sociale werkplaatsen. ‘Er gaan de komende jaren 70.000 banen in de sociale werkplaatsen verdwijnen. Nu het quotum van tafel is, is de kans niet groot dat deze mensen aan de slag kunnen in het bedrijfsleven.’

Daarnaast is Roemer ongerust over de toekomst van de thuiszorg: ‘Met de plannen van het kabinet dreigt een ontslaggolf van 100.000 banen. Dat moet van tafel en daar staat niets over in het sociaal akkoord.’ Ook mist hij concrete maatregelen om te investeren in het midden- en kleinbedrijf. ‘Veel ondernemers hebben bijvoorbeeld problemen met kredietverlening. Dat is al jarenlang een rem op het bedrijfsleven en nu niets doen is een gemiste kans.’