Remi Poppe reikt Draaginsigne gewonden uit
SP-Tweede Kamerlid Remi Poppe had vrijdagmiddag de eer om twee Bosnië-veteranen het Draaginsigne Gewonden (DIG) op te spelden. Het DIG is een teken van erkenning voor militairen die lichamelijk en/of psychisch gewond van een uitzending terugkeren. Veteranen moeten dit DIG echter wel zelf eerst aanvragen. Een treurige gang van zaken die volgens de veteranen, en Remi Poppe, snel moet veranderen.
Alex Seeger en Vincent Heinhuis zijn veteranen die als militair in 1994 en 1995 in voormalig Joegoslavië dienden. De impact van deze missie veroorzaakte het posttraumatisch stress syndroom (ptss). Alex en Vincent zijn zoals zo veel militairen lichamelijk uit de oorlog teruggekeerd, maar in hun hoofd woedt nog dagelijks de strijd. Na vele jaren kregen ze onlangs te horen dat aan hen, op eigen verzoek, het DIG is toegekend. Normaliter worden de insignes opgespeld door de burgemeester van de woonplaats waar de veteraan woont. Poppe: “De heren Heinhuis en Seeger vroegen mij of ik hen de door de minister van Defensie toegekende insignes wilde opspelden. Ik waardeer het enorm dat mij deze uitzonderlijke eer toekomt.”
Bekijk enkele foto's van de uitreiking. Foto's Suzanne van de Kerk
De uitreiking vond vrijdagmiddag plaats in het gebouw van de Tweede Kamer in Den Haag. De locatie is gekozen omdat daar de besluiten worden genomen tot uitzenden van militairen. “Ik hoop dat hiermee ook de mogelijke gevolgen voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van uitgezonden militairen meer onder de aandacht komt. Deze twee veteranen verdienen naast deze insigne een betere nazorg, extra respect en dank van de Nederlandse samenleving, ” aldus Poppe.
De uitreiking was zeer aangrijpend voor de aanwezige veteranen en hun families. Vincent Heinhuis bedankte in een emotionele rede alle mensen die door de jaren heen niet van zijn zijde afgeweken zijn toen hij het zo moeilijk had. Alle dank en liefde ging uit naar zijn vrouw en kinderen die hem sinds 1995 door dik en dun bleven steunen. Ook riep hij op tot meer respect voor mensen die zich inzetten voor Nederland en van een koude kermis thuis komen. "Deze mensen hebben recht op respect, vooral degenen die gewond huiswaarts keren”, aldus Vincent. Ook vroeg hij aandacht voor de wijze waarop het DIG wordt toegekend. “Dat men het zelf moet aanvragen met een omslachtige procedure waarin je volledig tegen het licht wordt gehouden, is een teken van disrespect.”
Bekijk de beelden van de uitreiking
Alex Seeger beschreef zijn ervaring met ptss en wat het doet met mensen. “Oktober 2006 was een dieptepunt in mijn leven, alles om me heen leek weg te glippen; familie, vrienden, mijn bedrijf. In die periode stelde ik mezelf de vraag wat ik nog waard was. Niets. Ik veroorzaakte alleen maar ellende en dat 15 jaar lang. Alles wat me dierbaar is was ik aan het vernietigen. En iedere keer moest mijn vrouw aan onze kinderen uitleggen waarom papa zo raar doet. Het zorgde voor meer pijn en verdriet dan me lief was. Moet ik dan rekenen op steun en compassie na alles wat ik aangericht had? Ik was in die tijd er stellig van overtuigd dat niet ik gek was maar alles om me heen, jullie. Ik heb ptss leren accepteren en ermee leren leven. Het is een lang en slopend proces om weer ‘normaal’ te worden, ik ben er nog lang niet maar ik ga dit proces winnen! Het toegekend krijgen van het DIG is voor mij de afsluiting van een hufterperiode, een lange eenzame tijd, ptss is niet fair. De vastberadenheid van mijn vrouw heeft me gered, ze is zonder meer hufterproof. Later, onder de zon in Zuid-Frankrijk, kunnen we hopelijk om deze periode smakelijk lachen.”
De kinderen kregen van beide vaders kregen hun eigen eremedailles opgespeld, voor hun dapperheid door de jaren heen.