Vertrek Vogelaar onvermijdelijk, maar achterkamertjespolitiek was onsmakelijk

Het zal niemand verbazen dat de SP vindt dat minister Vogelaar terecht is afgetreden. Maar de manier waarop het gelopen is, was volgens fractievoorzitter Agnes Kant onsmakelijk en ongepast: “We begrijpen dat dergelijke situaties ingewikkeld en moeilijk kunnen zijn, en dat zij ook pijnlijk kunnen zijn. Wouter Bos stelt echter dat het buitengewoon zorgvuldig is gegaan. Dat zien wij toch echt anders.”

Inmiddels is duidelijk dat de minister van Wonen, Wijken en Integratie al langer bungelde. De vraag is hoe lang dat al het geval was. Kant: “Hoe lang heeft de volksvertegenwoordiging moeten debatteren met een minister die door de eigen partijleider al was afgeschreven?”

“Ik neem aan dat, nu het zover is, het kabinet achter de beslissing staat dat minister Vogelaar gevraagd is, af te treden. Dan blijft de prangende vraag wat de argumenten van het kabinet zijn om achter deze stap te staan en waarom nu.” Daarop kwam gisteren geen antwoord in het debat dat de Kamer voerde over het aftreden van de minister.

Er werd gezegd dat mevrouw Vogelaar op een aantal terreinen te weinig vooruitgang heeft geboekt. Daar is Kant het mee eens. “Maar als het kabinet nu ook tot die conclusie is gekomen, dan wil ik heel graag weten op welke terreinen dat is. Wat is concreet de kritiek?” Minister Bos, die ook premier Balkenende moest vervangen, bleef in de beantwoording echter steken in een algemeen verhaal over gezag, maar weigerde een inhoudelijk antwoord te geven.

“Het moment van het opzeggen van vertrouwen mocht kennelijk niet democratisch bepaald worden door de Tweede Kamer,” concludeerde Kant. “Zelfs niet toen daar in onze ogen alle aanleiding toe was. Twee weken geleden was dat het geval, maar toen mochten de coalitiefracties blijkbaar geen motie van wantrouwen van mijn fractie steunen. Als de PvdA-fractie het niet eens was met de vorm, had zij zelf een motie van wantrouwen kunnen indienen als er zo veel gebrek aan vertrouwen was in de eigen minister. Dat heeft zij echter niet gedaan. De vraag is: waarom niet? Terwijl de PvdA-fractie het vertrouwen in de minister niet wilde opzeggen in dat debat werd er over haar opvolger al gesproken. Ik vind het werkelijk bizar. Terwijl de ene hand boven het hoofd werd gehouden van deze minister, werd met de andere hand het mes geslepen. Dat is het beeld wat daaruit opkomt. Wat een politieke lafheid.”

Kant vroeg Bos waarom de beslissing en het moment volledig, maar dan ook volledig werden bepaald door een paar regenten bij de Partij van de Arbeid. “Waarom is er geen mededeling gedaan en verantwoording afgelegd aan de Tweede Kamer over het aftreden? Dat is niet chique en dat is niet juist.”