Stel maximumtarief in voor incasso

SP-Kamerlid Sadet Karabulut pleit ervoor een maximum in te stellen voor de kosten van de incasso van achterstallige betalingen. Incassobureaus brengen te vaak woekertarieven in rekening. Ook weten mensen niet waarvoor ze betalen vanwege ongespecificeerde rekeningen. Karabulut wil dat de incassokosten voortaan niet meer bedragen dan 15 procent van het verschuldigde bedrag.

Wettelijk is vastgelegd dat incassokosten “redelijk” in hoogte moeten zijn. Incassobureaus hebben echter verschillende opvattingen over wat redelijk is. De Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak heeft jaren geleden al geadviseerd een norm voor de incassokosten in te stellen van 15 procent van het verschuldigde bedrag. Die norm wordt al gehanteerd door rechters, maar conflicten over te betalen rekeningen komen zelden bij de rechter terecht. Hierdoor hebben incassobureaus vrij spel gekregen in het bepalen van hun tarieven.

Karabulut: “De incassobranche is een vrije markt, er is geen keurmerk, opleiding of vergunning vereist. Iedereen kan zomaar beginnen met het innen van geld voor een ander. Dit brengt risico’s met zich mee en de praktijk wijst uit dat er te veel misgaat. Sommige incassobureaus rekenen woekertarieven, mede om de druk op een schuldenaar op te voeren. Mensen die het bedrag toch al niet konden betalen omdat ze in financiële problemen zitten, worden door buitensporige incassokosten dieper in de ellende gedrukt.”

Naast het instellen van een maximum bepleit de SP een aantal andere maatregelen voor de incassobranche. Zo moet het verschuldigde bedrag niet vaker dan één keer met incassokosten worden verhoogd en moeten de kosten altijd gespecificeerd zijn zodat duidelijk is waarvoor de schuldenaar betaalt. De SP vindt het ook belangrijk dat er onderscheid wordt gemaakt tussen mensen die niet kunnen betalen en mensen die niet willen betalen. Karabulut: “Bij mensen die niet kunnen betalen heeft het geen zin de kosten te verhogen om uiteindelijk bij de rechter te belanden. Voor hen moet het incassotraject worden bevroren en moet er worden doorverwezen naar de schuldhulpverlening. Bij mensen die wel kunnen maar niet willen betalen is er geen enkele belemmering om binnen de daarvoor vastgestelde regels incassokosten te heffen, en zo nodig beslag te leggen op het loon of de uitkering.”

De voorstellen van de SP:

• Incassokosten bedragen nooit meer dan 15 procent van de hoofdsom. In de wet komt een verwijzing te staan naar de tabel van de Nederlandse Vereniging voor de Rechtspraak. Hiervan afwijken bij overeenkomst is niet toegestaan. Het vorderen van te hoge incassokosten die de 15-procentsnorm overschrijden wordt aangemerkt als een onrechtmatige daad. De partij die door de rechter in het gelijk wordt gesteld bij zijn of haar verweer krijgt een schadevergoeding.
• Binnen het tarief vallen alle kosten die tot verhoging leiden, behalve de rente. De rekening moet altijd gespecificeerd zijn zodat je precies weet wat en waarvoor je betaalt.
• De hoofdsom mag slechts één keer met een incassotarief worden verhoogd.
• Rekeningen aan het adres van een schuldenaar moeten zoveel mogelijk worden samengevoegd om onnodig hoge kosten te voorkomen.
• Aan een breed publiek wordt duidelijk gemaakt dat 15 procent het maximumtarief is voor incassokosten, bijvoorbeeld door een informatiecampagne.
• Iedereen moet zijn schulden betalen, maar er moet onderscheid worden gemaakt tussen mensen die dat niet kunnen en mensen die dat niet willen. Mensen die niet kunnen betalen, moeten worden doorverwezen naar de schuldhulpverlening. Bij mensen die niet willen betalen, kan zo nodig beslag worden gelegd op loon of uitkering.