‘Niet werknemers en werkzoekenden aanpakken, maar onwillige werkgevers’

De wens van werkgevers en CDA-minister Donner om het ontslagrecht te verslechteren, zogenaamd nodig om meer mensen aan het werk te krijgen, leidde bijna tot de val van Balkenende IV. Uiteindelijk zagen CDA en PvdA nog maar één oplossing: een commissie moest uitzoeken hoe we in Nederland meer mensen aan het werk kunnen helpen. TNT-topman Bakker (die zelf van duizenden echte banen van postbodes bijbanen wil maken) kreeg de leiding. Harder, langer en meer werken, werd de voorspelbare uitkomst. Een forse verslechtering van het ontslagrecht is (voorlopig) gelukkig van tafel, maar dat is volgens SP-Kamerlid Paul Ulenbelt nog geen reden om de vlag uit te hangen. “Er komt door Bakker geen baan extra bij. Het kabinet moet niet de werknemers en werkzoekenden achter de broek zitten, maar de onwillige werkgevers.”

Paul Ulenbelt sprak eerder dit jaar werkgeversvoorman Wientjes aan op de verantwoordelijkheid van het bedrijfsleven

Na 40 jaar werken stoppen, moet volgens 'Bakker' ontmoedigd worden. Met pensioen op 65 is ongewenst, doorwerken tot 67 moet de standaard worden. Doel van het kabinet was om 200.000 mensen die tegen hun wil aan de kant staan aan werk te helpen. Ulenbelt: “Na 100 dagen toeren en 365 dagen ruziën over het ontslagrecht moeten werkzoekende ouderen, gedeeltelijk arbeidsongeschikten en jonge gehandicapten het opnieuw slechts doen met woorden. Het is winst voor de SP, de PvdA en de vakbonden dat de afbraak van het ontslagrecht nu van tafel is. Maar het nettoresultaat van Bakker en de kabinetsreactie is ondermaats: hun maatregelen leveren geen banen op voor de mensen die nu werk zoeken.”

Minister Donner (Sociale zaken en Werkgelegenheid) noemt het rapport van de commissie Bakker 'een kookboek met waardevolle recepten'. Ulenbelt: “Hieruit blijkt dat Donner helemaal niet thuishoort in de keuken van Sociale Zaken. Wat Bakker en Donner willen voorschotelen is namelijk onverteerbaar voor de werknemers en werkzoekenden. En juist de beste ingrediënten laat Donner links liggen: de adviezen om de hypotheekrenteaftrek aan te passen, om samen met het bedrijfsleven vakscholen op te richten en om de kinderopvang uit te breiden worden niet door het kabinet overgenomen.”

Alles dat goed is voor werknemers wordt door Donner verworpen, wat slecht voor hen is wordt omarmd, concludeert Ulenbelt. Bijvoorbeeld het verlagen van de CAO-lonen voor jongeren. En wie aan de kant gezet wordt en langer dan een half jaar werkloos is, moet iedere nieuwe baan, ongeacht opleiding of ervaring, accepteren. Ook wil Donner de optie open houden om de pensioenleeftijd op te krikken tot 67, het recht op WW wil hij beperken tot 1 jaar. “Doorwerken tot 67 jaar en het verder afbreken van de WW worden als dreigmiddelen voor de toekomst achter de hand gehouden,” aldus Ulenbelt.

De SP wil dat er snel concrete maatregelen worden genomen om de vele tienduizenden mensen aan het werk te helpen die dolgraag willen werken, maar door de werkgevers niet worden aangenomen. Het gaat vooral om 55-plussers, jonggehandicapten en gedeeltelijk arbeidsongeschikten die tegen hun zin aan de kant staan. Ulenbelt: “Daarvoor wordt door Donner en Bakker geen enkele concrete oplossing geboden. De werkgevers moeten de opdracht krijgen om deze groepen aan de slag te helpen, en als dat niet opschiet moeten de werkgevers worden aangepakt, niet de werkzoekenden.”