Senaat stelt eisen aan autonomie Antillen
De Eerste Kamer stelde vanavond harde eisen aan minister Pechtold, die onderhandelt met de Nederlandse Antillen over nieuwe staatkundige verhoudingen. In een Kamerbrede motie werd uitgesproken dat meer autonomie voor Curaçao en Sint Maarten alleen mogelijk is als voldoende voorwaarden worden gesteld voor goed bestuur, rechtshandhaving en effectief financieel toezicht. Bovendien moeten de torenhoge schulden worden gesaneerd.
In referenda hebben de inwoners van Curaçao en Sint Maarten aangegeven een apart land te willen worden binnen het Koninkrijk, een status die ook Aruba heeft. De kleine eilanden Bonaire, Saba en Sint Eustatius willen juist nauwere banden met Nederland. SP-senator Ronald van Raak constateerde dat de minister onderhandelt over de voorwaarden waarop Nederland kan instemmen met de wensen van de eilanden, maar zélf niet een heldere visie heeft over de staatkundige toekomst van de Antillen, die kampen met armoede, onveiligheid en financieel wanbeleid: 'Vooral op Curaçao is de ellende enorm. Een kwart van de gezinnen leeft onder de armoedegrens. Meer dan de helft van de jongeren verlaat de school zonder diploma en zonder perspectief op werk. De jeugdwerkloosheid op Curaçao bedraagt 44 procent. Drugsbendes staan elkaar naar het leven en bedreigen de veiligheid van de burgers. De schulden van de Nederlandse Antillen - wat betreft inwoners te vergelijken met een middelgrote stad - zijn opgelopen tot meer dan 2,4 miljard dollar.'
Van Raak vroeg Pechtold tevergeefs om een analyse waarom de huidige staatkundige verhoudingen de oplossing van de sociale, financiële en veiligheidsproblemen in de weg staan. En welke aanpassing van het Koninkrijksstatuut oplossingen wél mogelijk maken: 'De minister gelooft in processen: als we goed met de bestuurders op de Antillen onderhandelen, dan krijgen we ook een goed resultaat. Ik denk dat Nederland goed moet luisteren naar de wensen op de eilanden, maar ook zélf een visie moet tonen. En de staatkundige voorwaarden moet scheppen waarbinnen bijvoorbeeld bestrijding van de armoede, een gezond financieel beleid en een goede organisatie van politie en justitie mogelijk is. We moeten voorkomen dat de bevolking het slachtoffer wordt van slecht bestuur.'
