Vernedering of armoede?

PvdA-Kamerlid Hans Spekman heeft onlangs dé oplossing gevonden voor de aanpak van criminele of gewoon vervelende Marokkaanse jongeren. Je moet ze vernederen ten overstaan van hun eigen groep, zei hij. Het is niet het enige vreemde standpunt van de oud-wethouder uit Utrecht.

Afgelopen week toonde hij zich tijdens een discussie in de Tweede Kamer ook voorstander van het aan het werk zetten van mensen voor vier jaar met behoud van hun uitkering. Raar hoe die zaken gaan bij de Partij van de Arbeid. Voor Spekmans fractievoorzitter Mariëtte Hamer was het altijd onbespreekbaar om mensen vier jaar lang zonder loon, met behoud van uitkering aan het werk te zetten. Daarom is bij aantreden van het huidig kabinet, het wetsvoorstel van de VVD’er van Hoof controversieel verklaard. Maar de liberale staatssecretaris van PvdA-huize Aboutaleb wilde er toch mee door. Vorig jaar maakte Hamer hem nog eens haarfijn duidelijk dat werken met behoud van uitkering, langer dan een jaar niet mag, dat mensen in dat geval ten minste het minimumloon moeten verdienen, dat Aboutaleb dat moest regelen voor hij op steun van de PvdA fractie kon regelen.

Nu , een jaar later, heeft Aboutaleb het wetsvoorstel van de liberaal Van Hoof alsnog door de Eerste Kamer geloodst. Eerder deze week besprak de Kamer de reparatiewetgeving van Aboutaleb. Daar moesten de voorwaarden van Hamer dan toch wel in staan? Helaas, het bleef bij een aantal minimale aanpassingen, geen loon voor werk, maar wel de mogelijkheid om mensen vier jaar lang met behoud van uitkering te laten werken. Hamer heb ik hierover niet gehoord. Spekman vond een periode van twee jaar van werken met behoud van uitkering niet lang genoeg. De mogelijkheid tot verlenging moet er volgens hem zijn omdat er weleens mensen kunnen zijn die dat nodig hebben. Onbegrijpelijk. Ik vraag mij af, is dit ook een vorm van vernedering of een vorm van armoede?