Shell-baas Ben van Beurden is een ordinaire graaier
Ik ben dol op ondernemers. Mensen die met iets nieuws komen, iets wat creatief en origineel is. Die zelf geld investeren en zelf risico nemen. Als het een succes wordt, dan zijn ze rijk. Als het misloopt, dan gaan ze failliet. Ben van Beurden, de CEO van Shell, is helemaal geen ondernemer. Hij is al 33 jaar werknemer van Shell, waar hij is opgeklommen in de bureaucratie, tot hij in 2014 zelf baas werd. Vorig jaar gaf Ben van Beurden zichzelf een loonsverhoging van 61 procent, tot 8,6 miljoen euro. Dat is ruim 23.000 euro per dag. Ook op zondag.
Politieke consequenties
Onlangs bleek dat Shell al in de jaren tachtig wist van klimaatverandering, volgens een interne studie zou die vooral worden veroorzaakt door het gebruik van fossiele brandstoffen. De opwarming van de aarde zou volgens Shell grote gevolgen hebben voor 'de leefomgeving van mensen, voor hun toekomstige levensstandaard en voedselvoorraden, met de potentieel grote sociale, economische en politieke consequenties van dien.' Shell ging daarna actie ondernemen. Niet door maatregelen te nemen om de eigen uitstoot te verminderen en duurzame energie te ontwikkelen. Maar Shell startte wel een agressieve internationale lobby om alle politieke maatregelen tegen de CO2-uitstoot zoveel mogelijk tegen te houden.
'Ik pomp alles op'
'Ben van Nonymous', zo werd de nieuwe Shell-baas Ben van Beurden bij zijn aantreden beschreven door de Financial Times. Nadat de wereld in Parijs een klimaatakkoord sloot om de CO2-uitstoot te verminderen werd de CEO van Shell alsnog beroemd, toen hij bij Nieuwsuur verklaarde: 'Ik pomp alles op wat ik kan oppompen.' Ben van Beurden werkte al in de jaren tachtig bij de Shell, toen het bedrijf zelf had onderzocht hoe gevaarlijk klimaatverandering is en weigerde om hier iets aan te doen. Maar wel ging lobbyen om maatregelen te stoppen. Toen landen in Parijs besloten om toch maatregelen te nemen, zei de Shell-baas dat het bedrijf meer wil oppompen, in plaats van investeren in duurzame energie.
Een ordinaire graaier
Het is ook deze schaamteloosheid die Ben van Beurden laat zien in de omgang met de slachtoffers van de gasboringen in Groningen. Waar de mensen wiens huis op instorten staat moeten vechten voor elke vergoeding en door de Shell (in de NAM) zoveel mogelijk worden tegengewerkt. Ik gun iedereen een mooi inkomen, ook de CEO van Shell. Maar dan moet je dat inkomen ook verdienen. Rustig opklimmen in een bureaucratie is geen verdienste, het wegkijken bij klimaatproblemen evenmin. Mensen kleineren van wie je het huis kapot hebt gemaakt is ook geen verdienste. Deze mensen laten stikken, maar jezelf wel een loonsverhoging geven van 61 procent, is schaamteloos. Dan ben je gewoon een ordinaire graaier.
