Wat wil NiZA nu eigenlijk?
Vrijdag zag ik een paginagrote advertentie van het Nederlands Instituut voor Zuidelijk Afrika (NiZa). In de Volkskrant, in Trouw, in NRC en in Het Financieele Dagblad. Dat is heel duur. De boodschap van de advertentie is onduidelijk: we zien een kaart van Afrika, met daarop aangegeven waar olie, goud, diamanten, hout en andere grondstoffen worden gewonnen. De titel is: "Zo arm is Afrika nu ook weer niet."
Dat wil ik best geloven, maar wat moet ik daar als lezer mee? Het NiZa wil "via maatschappelijke druk" op oliemaatschappijen, banken en beleggers en de regeringsleiders van de Afrikaanse staten bereiken dat het geld dat met deze grondstoffen wordt verdiend, geïnvesteerd wordt in de Afrikaanse bevolking. Dat is een mooi streven, maar hoe gaat NiZa dat doen?
Op www.niza.nl leren we meer: "De campagne 'Zo arm is Afrika nou ook weer niet' is gericht op bewustwording van het Nederlandse publiek middels plaatsing van paginagrote advertenties in de landelijke dagbladen, verspreiding van Boomerangkaarten, de lancering van een nieuwe campagnewebsite (…) Doel van de publiekscampagne is om mensen die geïnteresseerd zijn in het onderwerp naar de website te leiden om daar actie te ondernemen." En wat is die actie dan? "Via de campagnesite kunnen bezoekers lobbybrieven ondertekenen richting autofabrikanten, financiële instellingen en de overheid om op die manier NiZA te ondersteunen in haar acties."
In dagbladadvertenties roept NiZA lezers op naar hun eigen webpagina te gaan, om de medewerkers van NiZA te ondersteunen in hun lobbywerk. "NiZa is een kleine creatieve, informele, professionele maar vooral slagvaardige organisatie", zo vertelt de webpagina. Ik geloof er niets van. Kleine organisaties plaatsen geen peperdure advertenties. Creatieve organisaties doen meer dan lobby. Slagvaardigheid is meer dan bewustmaking. De Afrika-fondsen voor investeerders bloeien. De arme Afrikanen lijden opnieuw honger. Wat wil NiZA nu eigenlijk?
