Wat wil de PvdA?

Toen Mariëtte Hamer onlangs beweerde graag met de SP te willen samenwerken, heb ik gezegd dat ze dan wel eerst voor draagvlak binnen haar eigen partij moest zorgen. De reden was dat staatssecretaris Timmermans (PvdA) - en hij niet alleen - zich steeds uiterst negatief over de mogelijkheid van zo'n samenwerking uitliet.

In de NRC van gisteren herhaalt hij zijn bezwaar tegen de SP, overigens weer zonder overtuigende toelichting.

Het is triest te zien hoe deze man nog steeds overmand is door zijn teleurstelling over het verloren referendum over de mede door hem geschreven Europese Grondwet. Hij wilde van Europa een federatie, een superstaat maken. De SP organiseerde het verzet tegen zijn plannen, en nu vertroebelt zijn rancune jegens de SP zijn blik op de werkelijkheid. Treurig.

Timmermans ziet meer in een samenwerking met de liberalen van de VVD (Paars), met de conservatieven van het CDA en de CU (Balkenende IV) of met GL en D66. NB: twee, liberale partijen die pleiten voor een ontmanteling van het ontslagrecht. Iets waar de PvdA zegt mordicus tegen te zijn. In zijn ogen is alles beter dan samenwerking met de SP.

Bij de PvdA zijn ze er trots op “een debatpartij” te zijn. Heel fijn, maar misschien is het een idee dat men zo'n debat op enig moment afsluit met een standpunt dat dan een langere geldingsduur heeft dan één week.