Een relaxruimte voor Rijkswaterstaat
“Zeg Hendrik-Jan, hoe gaat het met de beleidsnota verkeersveiligheid? Kan ik je zo even terugbellen Klaas, ik ben net aan het droogsurfen in de relaxruimte. Oké, wacht even dan kom ik er ook aan, volgens mij hebben we met onze afdeling over een kwartiertje lichttherapiedisco.”
Bizar? Niks is bizar voor het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Blijkbaar is na jaren van mismanagement en uit de hand gelopen megaprojecten eindelijk het besef doorgedrongen dat er te veel fout gaat. Dat is winst. En wat doe je dan? Je gaat investeren, zodat je beleid erop vooruit gaat. Tot zover nog niks aan de hand.
Dus er werd geïnvesteerd op het ministerie. In betere ambtenaren? In goede begeleiding? In scholing? Nee, dat is zo jaren negentig! Wat Nederland nodig heeft is een ontspannen ambtenaar. Daarom is Rijkswaterstaat gekomen met een briljant idee: de relaxruimte. Nog steeds niks aan de hand, een ruimte met wat banken en planten, een prettige kamer om in te vergaderen, een keer een stoelmassage, daar kan ik nog allemaal bij.
Maar blijkbaar is dat niet genoeg om de vermoeide en inspiratieloze ambtenaren weer op het goede spoor te krijgen. Dit is ontspanning 2.0! Rijkswaterstaat heeft een “LEF future centre” gebouwd voor zijn ambtenaren. Dit is een multifunctioneel gebouw met droogsurfruimte, hoogpolig tapijt waarin je liggend kan lunchen en discobouncen onder hippe discoverlichting. Kosten: vijf miljoen euro. Maar ja, als daarmee de asociale filebelastingplannen van tafel gaan, er nu eindelijk wél flink geïnvesteerd wordt om het openbaar vervoer door het hele land te verbeteren en niet in geldverslindende projecten als de Betuwelijn en de HSL, als de tariefsverhogingen voor bus en tram worden tegengehouden en er een OV chipkaart komt die wel veilig is en waar reizigers wél beter van worden...
Dus als Camiel Eurlings met deze hernieuwde energie binnen een jaar de files niet heeft opgelost, dan weet ik het ook niet meer. Aan zijn gerevitaliseerde ambtenaren kan het in ieder geval niet liggen.
