Weeklog: CDA en VVD tekenen pact voor Europese superstaat
In aanloop naar de komende verkiezingen voor de Tweede Kamer roepen CDA en VVD om het hardst dat ze tegen een Europese superstaat zijn. Daarom is het opmerkelijk dat er relatief weinig aandacht was voor het pact dat hun fracties in het Europees Parlement deze week afsloten. In dat pact staat namelijk dat ze gaan werken aan wijziging van het EU-Verdrag op basis van het rapport Verhofstadt. In dat rapport wordt gepleit voor een Europese minister van Financiën en Europese belastingen, en voor Europese wetgeving op terreinen die nu nog nationale bevoegdheid zijn, zoals de pensioenen, sociale voorzieningen en belastingen. Wat mijn collega’s Van de Camp (CDA) en Van Baalen (VVD) ook roepen, ze werken gewoon aan een Europese regering. Dat u het maar weet, als u straks in het stemhokje staat.
Deze week was niet leuk voor de liberale fractievoorzitter Guy Verhofstadt. Zijn eigen fractie torpedeerde een deal met de Italiaanse Vijf Sterren beweging, waarmee Verhofstadt iedere geloofwaardigheid verloor en zijn kandidatuur voor het voorzitterschap van het EP introk. In plaats daarvan sloot hij een deal met de christendemocraten over een pro-Europees pact. In ruil voor zijn steun aan de christendemocratische kandidaat-voorzitter, Tajani, zou Verhofstadt zijn positie als Brexit-onderhandelaar voor het EP mogen behouden. Daarmee zou hij zijn verlies nog beperkt hebben.
Maar Verhofstadt heeft hiermee ook de eurokritische krachten binnen de fracties van liberalen en van christendemocraten klemgezet. Het pact biedt uitzicht op een federaal Europa: met een Europees defensie- en veiligheidsbeleid, een Europese inlichtingendienst, een Europese kustwacht en een nog dwingender economisch bestuur, waarbij de Europese Commissie het recht krijgt landen dictaten op te leggen op alle onderdelen van het nationale beleid.
Nu gun ik iedereen zijn federale droom, al zitten er ook gevaarlijke kanten aan: als je maar blijft doordrammen in een richting die bij gewone mensen steeds meer verzet oproept en een Europa ontwerpt dat alleen goed is voor multinationals, dan is dat vragen om moeilijkheden. Nog ergerlijker wordt het, als Rutte met het oog op de nationale verkiezingscampagne roept dat we niet langer moeten dromen over een federaal Europa. Of als het CDA zegt dat de EU best een tandje kan inbinden. Dan ben je bezig de kiezers te bedriegen. Dat is niet alleen slecht voor het imago van de politiek, maar doet ook de Europese samenwerking bepaald geen goed. Juist aan dergelijke raddraaierij hebben mensen een pesthekel. Het wordt tijd voor een eerlijk verhaal van VVD en CDA.
