Vuurdoop
Vandaag ben ik tien dagen fractievoorzitter. Tien dagen vol nieuwe ervaringen. Ondanks dat ik al best het één en ander gewend was in mijn tien jaar Kamerlidmaatschap en het meedraaien in een aantal verkiezingscampagnes, kwam er veel media-aandacht op me af. Vooral ook op momenten waar ik dat niet gewend was. Van opgewacht worden in de Tweede Kamer, tot onaangekondigd bij me thuis aanbellen. Voorbeeld: Op een gegeven moment sta ik thuis in mijn badjas voor het raam het water over te kijken - we wonen in Doesburg aan de Oude IJssel - zie ik aan de overkant van het water een cameraploeg staan. Ik dacht nog, ze zullen toch geen zoomlens hebben en me nu in badjas filmen? Later zag in Netwerk een prachtige shot van het mooie Doesburg aan het water. Dat viel gelukkig mee.
Op het moment dat mijn brief aan de fractie met mijn kandidaatstelling openbaar werd, zat ik in een gesprek met Jan Marijnissen en Marianne Langkamp over de fractieorganisatie. Na het overleg niet tegen draaiende camera's aanlopen was enkel mogelijk geweest als ik uit het raam was geklommen. Ik zal niet ontkennen dat ik dat op dat moment best wel gewild had, het ging allemaal zo snel. Maar natuurlijk liep ik gewoon de gang op, recht in de camera's en gaf een korte reactie.
Ik weet dat er eigenlijk maar één vuurdoop kan zijn. Maar voor mij kwamen er drie. De eerste was mijn eerste toespraak in de fractie nadat ik gekozen was, de tweede de persconferentie en derde mijn eerste toespraak op de partijraad. En bij de laatste voelde ik de meeste spanning. De partijraad, dat zijn immers de vertegenwoordigers van alle actieve SP-ers, het fundament van onze partij. Dat moest en zou goed zijn! En gelukkig werd het ook goed ontvangen. Spanning om iets goed te willen doen is prima, dat heb je nodig. Maar vervolgens is ook voldoende rust nodig om het ontspannen te kunnen doen.
Toen ik zelf de toespraak terug keek, zag ik nog wel wat van die spanning terug. Maar die was al van me afgevallen in de nodige interviews met kranten en tijdschriften na de partijraad. Ik heb nu het vertrouwen van de fractie en partijraad, dat geeft rust. Ik ben bijzonder gemotiveerd en ga mijn stinkende best doen om dat vertrouwen waard te zijn.
Op naar toch weer een de volgende vuurdoop, mijn eerste debatten als fractievoorzitter de komende week.
