Oranje, blauw, groen en geel
Zaterdag zag ik het voor het eerst: mijn geldautomaat is van kleur verschoten. Van blauw naar oranje. Giroblauw wordt ING-oranje. De RijksPostSpaarbank werd in 1881 opgericht om de arbeiders te verheffen. In 1986 is de Rijksbank geprivatiseerd en gaat verder als Postbank. De bank met de meeste klanten. Later gefuseerd met de ING-bank. De wijze bankiers van ING hebben besloten om het blauw in te ruilen voor oranje
Ik moet bij mijn oranje flappentap aan Anouk denken. Zij gaat de kleurverandering onder onze aandacht brengen. In het eerste spotje (http://www.youtube.com/watch?v=lo7wyN6t_wk) volgt Anouk in regenjas en met hoed twee vrouwen. Die denken dat een enge man hen volgt. Bankiers zijn enge mensen. Dat weten we sinds de kredietcrisis. Daar ga je toch niet mee adverteren?
Blauw is de kleur van de eeuwigheid en betrouwbaarheid. Volgens Leonarda da Vinci. Oranje is volgens Da Vinci de kleur van gretigheid en weelde. De gretigheid en weelde van de bankiers heeft ons aan de rand van de afgrond gebracht. Daar ga je toch niet mee adverteren?
Postbankklanten krijgen door de samenvoeging met ING er iets extra’s bij, beloven ze. Die krijgen voortaan gespecialiseerde kennis en persoonlijk advies. De staat moet garant staan voor hypotheekrommel die ING in de Verenigde staten heeft verkocht, anders zou ING failliet gaan. Hun advies wil je toch niet?
Ik erger me groen en geel. Of maak ik dan ongewild reclame voor ABN-Amro?
