En de tijd stond stil

Ik wil ze u niet onthouden. De uitspraken van gewone mensen. Altijd goed om daar naar te luisteren. Maar dit zijn bijzondere gewone mensen. Mensen die al lang niet meer bestaan. De uitspraken van die mensen zijn al heel oud. Meer dan honderd jaar geleden uitgesproken. Maar van een actualiteit om te griezelen.

Ik heb ze gehaald uit een boekwerk, uitgegeven door PME ( Pensioenfonds Metalectro) ter gelegenheid van hun zestig jarig bestaan.

In dat boekwerk wordt begonnen met een interessante beschrijving van het ontstaan van pensioenen.

Even tussen door. Wist u dat de Grieken als eerste het pensioenbegrip gestalte hebben gegeven. De gouden medaille winnaars van de eerste Griekse Spelen, kregen voor de rest van hun leven gratis onderdak en eten. Pensioen in natura zou je het kunnen noemen. En wat werd er recentelijk nog besproken in een gehouden pensioenoverleg? Juist ja, dat het verstandig is om eens na te denken over een pensioenvorm in natura. Hier staat de tijd niet stil, hier gaan we terug in de tijd.

Maar goed, terug naar het boekwerk van de PME.

Een timmerbaas uit Zuid-Holland: “ Op den leeftijd van 50 jaar ziet men den arbeider al zuur aan. Want men heeft de room gehad en als men zich er van ontdoen kan, gunt men een ander de schrale melk.”

Of deze: "Toen de machinefabriek van den heer op den heer overging, werd de zaak gesloten en toen zij weer geopend werd, hoefde niemand er aan te denken aangenomen te worden, die de 60 jaar had of nabij was, al was hij op die leeftijd bekwamer als het jonge geslacht en kende hij beter zijn plicht.”

Kunt u ze niet zo in deze tijd plaatsen? Nu, ik wel.

Om met de laatste te beginnen. In mijn woonplaats is Morres ( die meubelgigant waar 250 mensen werken) failliet. Er vindt een doorstart plaats waar naar schatting 150 mensen een baan kunnen vinden. Juist ja, voor ouderen is er vermoedelijk geen plek meer.

En dan die eerste uitspraak. Moet je maar eens vragen aan ouderen die zich het schompes zoeken naar werk.

Wat is er eigenlijk op dit gebied in honderd jaar veranderd? Niets. De conclusie moet dan ook zijn, dat de tijd in ieder geval op dit gebied, heeft stilgestaan.