Miniverdrag voor Europa
Over elf maanden, op 4 juni 2009, mogen we naar de stembus voor het Europees Parlement. Nu al beloven het spannende verkiezingen te worden. De eerste vraag die zich opdringt, is of we het succes van 2006 kunnen prolongeren? Dat zou neerkomen op een groei van nu twee zetels naar straks vijf. Dat zou sensationeel zijn. De tweede vraag die zich opdringt, is: Waar gaan deze verkiezingen over? Over die vraag boog de programmacommissie zich gisteren.
Programmacommissies doen hun werk achter de schermen als niemand zich bezighoudt met de verkiezingen. Zij vragen zich af wat de geest van het programma moet zijn en welke antwoorden er op de belangrijkste vragen van de kiezers moeten komen. Gisteren bleken dat moeilijke kwesties te zijn en dat komt door het Ierse ‘nee’ tegen het verdrag van Lissabon. Natuurlijk hebben de Ieren volkomen gelijk dat ze ‘nee’ zeggen tegen een verdrag dat in essentie hetzelfde is als de Europese Grondwet. Dat zouden wij in Nederland ook hebben gedaan indien we de gelegenheid hadden gehad. Op basis van het Ierse ‘nee’ weigert nu de Poolse president zijn handtekening voor goedkeuring van het verdrag en zijn er ook in Duitsland problemen. Vooral in Duitsland kan die kwestie heel veel tijd gaan kosten. Zelfs zoveel tijd dat de zaak niet is geregeld vóór de verkiezingen van juli volgend jaar. Dat zal onherroepelijk van grote invloed zijn op de verkiezingen voor het Europees Parlement.
De programmacommissie heeft gisteren dan ook besloten dat we dubbel werk gaan doen. Natuurlijk maken we net als bij vorige verkiezingen een programma dat antwoord geeft op vragen die leven over alle Europese kwesties zoals milieu, interne markt, veiligheid, uitbreiding van de EU enzovoort, enzovoort. Maar daarnaast en mogelijk nog belangrijker gaan we werken aan een alternatief voor het verdrag van Lissabon. We gaan een soort miniverdrag maken waarin we aangeven hoe wij verder willen met Europa. Daarin staat wat Europa wél en vooral ook wat Europa niet moet doen. Wij gaan immers uit van een EU met sterke lidstaten in plaats van lidstaten die macht en vetorechten weggeven aan het ondemocratische Brussel. Dat miniverdrag wordt natuurlijk geen boekwerk met honderden artikelen zoals de Europese Grondwet en het verdrag van Lissabon. Anders dan die verdragen wordt het ook voor iedereen leesbaar.
Als de zaken dan lopen zoals we nu voorzien, dan wordt 4 juni 2009 niet zo maar een verkiezingsdag. Dan wordt die datum de dag van het referendum dat Nederlanders is onthouden. Dan zijn er zoals dat hoort bij een referendum slechts twee smaken: Kiest men voor het Europa van de voorstanders van de Grondwet en Lissabon of kiest men voor het Europa van ons miniverdrag? Met die inzet kan 4 juni volgend jaar een historische dag worden die het succes van de SP in 2006 zelfs overtreft.
