Laura

Samen met zijn maat Frans Rombouts stelt Nic Donders al vele jaren kozijnen. Ook hele grote. Kozijnen zo groot als de hele pui. En die wegen een paar honderd kilo. Door een kraan worden ze op blokken voor de gevel gezet. Dan begint het werk van de kozijnensteller. Met wiggen en koevoeten wordt het kozijn op zijn plaats gebracht. Gesteld dus. Het is duwen, trekken, tillen. In ongunstige houdingen. Heel belastend voor je lijf. Je rug gaat er aan. Zo ook bij Nic en Frans. Beiden een hernia. Het zag er naar uit dat ze hun werk niet meer kunnen doen. Totdat Nic de kozijnensteller uitvond.

De kozijnensteller is een van de drie genomineerden voor de Arbo-prijs 2008 van FNV Bouw. Een prijs voor uitvindingen die het werk in de bouw gezonder en veiliger maken. Een professor, een arbeidsinspecteur en ik moesten de jury, een zaal vol mensen, overtuigen. Ik verdedigde de kozijnensteller in een gloedvol betoog. Met 70 procent van de stemmen won de kozijnensteller.

Bijna was de uitvinding van Nic geheim gebleven. Hij is bescheiden. Hij vond het niet nodig zijn uitvinding in te sturen. Zijn dochter Laura deed het achter zijn rug om.

Op de site van de Arbo-prijs kon ook gestemd worden. Daar won de kozijnensteller eveneens. Ook met 70 procent. Mijn betoog maakte niet het verschil. Laura wel.