Extra chromosoom

Iedere dag krijgen we in de Tweede Kamer veel mensen over de vloer. Scholieren om over de democratie te leren, lobbyisten om de democratie te beïnvloeden en gewoon mensen die de blauwe stoelen en wie er op zitten wel eens met eigen ogen willen zien.

Vorige week was David de Graaf op bezoek bij de commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid. David is 24 jaar en lobbyist. Hij zei dat hij veel fietste, regelmatig op de kartbaan is, zwemt, tafeltennist, bugel speelt en kano vaart. Hij speelt in een jeugdorkest en bij de fanfare. Hij fotografeert het weer en wolkenluchten en maakt daar kalenders van. Op een veiling bracht zo‘n kalender 560 Euro op. Op zijn twintigste sprak hij op een wereldcongres in Singapore. Hij sprak tot het Europees Parlement en met prinses Maxima.

David heeft duidelijk veel in zijn mars. Maar hij heeft geen baan. Niet omdat hij aan zijn hobby’s te veel tijd besteedt. Hij heeft geen baan omdat hij een chromosoom te veel heeft. Hij heeft het Syndroom van Down. Vroeger heette dat mongoloïde idiotie of mongolisme. Veel bazen willen die mensen niet. Ik heb het zelf meegemaakt. In mijn supermarkt werkte Henk. Ook met het Syndroom van Down. Henk wist je precies te vertellen waar je iets kon vinden. Hij was vriendelijk en behulpzaam. Toen er een nieuwe filiaalhouder kwam, werd Henk ontslagen. Klanten zouden aanstoot aan zijn uiterlijk nemen.

Het is David ook overkomen toen hij in de linnenkamer van een verzorgingstehuis werkte. Zijn boodschap is: “We moeten werkgevers voorschrijven dat ze mensen met een Downsyndroom in dienst moeten nemen.” Van dit soort lobbyisten kunnen er nooit te veel over de vloer komen.