De Brusselse grabbelton
Vanuit Brussel gaan er forse subsidiestromen naar de 27 lidstaten. Ook landen die op het punt staan om lid te worden kunnen daarvan gebruik maken. Deze zogenaamde “preaccessiesteun” versterkt de infrastructuur en economie van die kandidaat-lidstaten waardoor ze overeind kunnen blijven in de Europese concurrentiestrijd en omgekeerd de huidige lidstaten daar makkelijker hun producten kunnen afzetten. Tot zover is er niets aan de hand. Het toont slechts aan dat de EU in essentie een economisch project is. In de EU drijven we uiteindelijk vooral handel met elkaar.
Als je wat preciezer naar de subsidiestromen kijkt dan valt op hoe veel zaken op Europese subsidie kunnen rekenen. Deze zomer bracht ik enkele dagen in Drenthe door. In de fraaie omgeving van het dorpje Drijber is onlangs mede met enkele tonnen Europees geld een fraaie fietsroute aangelegd. Toen ik dit voorjaar in Ierland op campagne ging voor een “nee” tegen het verdrag van Lissabon, reisde ik per trein over een spoorweg die deels met geld uit Brussel was aangelegd. Van de zomer verbleef ik op een camping in Noord-Italië en ook daar was een deel van de faciliteiten betaald met Europees geld. Stuk voor stuk zijn dit voorbeelden van zaken waarvan ik zeg: Mooi dat het is aangelegd, maar moet dat nu werkelijk met EU-subsidie?
Echt te zot voor woorden is de subsidie aan specifieke bedrijfstakken. Kortgeleden maakte ik in de Tweede Kamer bezwaar tegen de miljoenen euro’s subsidie voor de radioreclame “Kip, het meest veelzijdige stukje vlees.” De EU betaalt hier gewoon bestaande reclame, want deze spotjes werden voorheen zonder Europees geld uitgezonden. En nu blijkt er subsidie te gaan naar autofabrikant Spyker, voor de ontwikkeling van een racemotor voor het Spyker Squadron. Waarom? Innovatie en werkgelegenheid, aldus de EU. Bullshit, zeg ik.
De EU heeft een geloofwaardigheidsprobleem en dat is vooral haar eigen schuld. Europese verdragen lijken niet bedoeld om belangen van burgers te dienen maar die van de bestuurders. Subsidies en fondsen lijken niet bedoeld om problemen op te lossen maar zijn een grabbelton geworden voor lokale overheden en het bedrijfsleven. Burgers denken terecht dat hun geld door Brussel verkeerd wordt besteed. De EU is bedoeld om door een gedeelde economische vooruitgang vrede in Europa te bewaren. Dat doel is bereikt en daarom kan de economische ontwikkeling in veel gevallen best zonder steun uit Brussel. Solidariteit met arme regio’s in de EU is een goede zaak en dat moet vooral zo blijven. Maar laten we razendsnel ophouden met het financieren van al die andere zaken waarvan de rekening echt niet in Brussel thuishoort.
