Heel veel Nederlanders maken zich zorgen over migratie of over de spanningen in de samenleving. SP’ers gaan vaak de deuren langs en gaan met mensen in gesprek over de buurt en over ons land. Dan horen we dat er zorgen en problemen zijn en dat mensen grenzen aan migratie zien, maar tegelijkertijd horen we meestal ook dat mensen wél bereid zijn om mensen die echt vluchten voor oorlog en geweld op te vangen. Doen alsof mensen asociaal zijn omdat ze zorgen hebben over migratie is niet goed en zet hen weg. Maar tegelijkertijd zijn er wel politici van de PVV en de VVD die alleen maar verdeeldheid zaaien en mensen tegen elkaar opzetten. Zij bezuinigen ondertussen keihard op onze woningbouw, de zorg, het onderwijs en de sociale zekerheid waardoor de druk nóg groter wordt.

De SP is daarom duidelijk: mensen die vluchten voor oorlog en geweld helpen we en vangen we humaan op, mensen die hier niet wat te zoeken hebben moeten zo snel mogelijk terug. We voeren een migratiesaldo in van 40.000 mensen. Daarmee kunnen we wél mensen helpen die écht bescherming nodig hebben, maar brengen we het aantal arbeids-, kennis- en studiemigranten dat jaarlijks naar Nederland komt flink omlaag. Migratie als verdienmodel moet namelijk stoppen.

Vluchtelingen moeten vaker opgevangen worden door rijke gemeenten en buurten. Vluchtelingen worden nu vaak opgevangen en gehuisvest in arme buurten en gemeenten. Dan moet je niet gek opkijken dat er spanningen ontstaan, want daar zijn vaak al veel problemen en wonen vaak al veel meer migranten.

Verschillen ga je nooit overbruggen en gemeenschappen ga je nooit bouwen als we niet dezelfde taal spreken met elkaar. Daarom moet iedereen die naar Nederland komt en hier komt wonen, asielzoeker, arbeids-, kennis of studiemigrant vanaf dag één de taal leren. Een samenleving kan niet functioneren als je elkaar niet kan aanspreken. De overheid, bedrijven en kennisinstellingen moeten dit mogelijk maken en betalen.

 

 

 

 

 

 

Wat moet er gebeuren?

Onze standpunten

1. De SP streeft naar een migratiesaldo van 40.000 per jaar. Nu is dat saldo gemiddeld 112.617 per jaar. Om dit op 40.000 te houden, moeten de grote toename van arbeids-, kennis- en studiemigratie flink omlaag. Op die manier vangen we mensen die vluchten voor oorlog en geweld op en houden we migratie humaan en houdbaar.
2. Vanaf de eerste dagen moeten mensen die hier komen wonen de taal leren. Het minimale taalniveau moet B1 zijn en voor iedereen gelden. Dus ook voor arbeids-, kennis- en studiemigranten. Werkgevers of onderwijsinstellingen worden verantwoordelijke voor de financiering hiervan. Daarnaast leren mensen de waarden, normen en gebruiken in ons land. Dit gaat ook gelden voor nareizigers en gezinsmigranten. We moeten dezelfde taal spreken om samen te kunnen leven en om segregatie tegen te gaan. Dat heeft de overheid de afgelopen decennia ernstig nagelaten, met alle gevolgen van dien. Daarbij is het belangrijk dat mensen ook aan het werk worden geholpen of op een andere wijze de mogelijkheid krijgen om een bijdrage te leveren aan onze samenleving.
3. De wettelijke beslistermijn voor een asielprocedures moet in maximaal 6 maanden zijn afgerond. Dan weten mensen binnen 6 maanden of ze mogen blijven of terug moeten. Dat is humaner en zorgt voor lagere kosten, minder lange opvang en minder onzekerheid.
4. Veiligelanders die overlast veroorzaken worden meteen bij aanmeld- en opvangcentra weggehaald. De aanpak van deze groep overlastgevers moet effectiever. Deze groep zorgt voor de meeste overlast en overtredingen op en rondom aanmeld- en opvangcentra. Dit is funest voor draagvlak. Aparte en strenge opvang voor de groep moet terugkeer als functie hebben en zorgen dat overlastgevende veiligelanders niet meer in of rondom aanmeld- en opvangcentra blijven. Daarom is er meer capaciteit bij de Dienst Terugkeer en Vertrek nodig.
5. Het aanmeldcentrum in Ter Apel wordt zorgvuldig afgebouwd tot de schaal die beter past bij omgeving en het draagvlak. De problemen zijn te lang op de gemeenschap van Ter Apel afgeschoven. Nu is het aan andere plekken in het land om als aanmeldcentrum te functioneren. Te denken valt aan 2 kleinere aanmeldcentra in rijkere buurten en gemeenten. Ter Apel blijft, in overleg met de gemeenschap, een (kleinere) opvanglocatie.
6. De voorrangsregels voor statushouders voor sociale huurwoningen zijn moeilijk uit te leggen aan andere urgente woningzoekenden én hebben ook nadelige effecten. Door de voorrangsregels komen statushouders vaker terecht in wijken met goedkoper huurwoningen. Het veroorzaakt een concentratie van kwetsbare groepen in wijken waar problemen door slechte beleid zich hebben opgestapeld. Daarom moeten statushouders op basis van sociaal economische kenmerken van wijken en gemeenten verspreid worden. Daarbij moeten rijkere wijken en gemeenten veel meer sociale huurwoningen aanbieden. Door meer sociale huurwoningen in rijke postcodegebieden te bouwen voorkomen we ook binnenlandse migratie van woningzoekenden naar armere gemeenten die wel sociale huurwoningen hebben en deze wel bouwen. Zo voorkomen we verdere segregatie en gaan we echt gemengd bouwen in rijkere wijken en gemeenten.
7. Nieuwe opvanglocaties worden niet groter dan 50-100 bewoners. Dit is beter voor het draagvlak, beter voor de asielzoeker en minder ingrijpend voor de gemeenschap. Bij behoefte aan nieuwe opvanglocaties starten we bij de rijkste gemeenten. De kosten voor noodopvang zijn veel te hoog. De noodopvang in hotels is drie keer zo duur. Door een gebrek aan kleinere opvanglocaties is deze te dure noodopvang nodig. Enkele bedrijven verdienen hier pervers veel geld aan. Het sluiten van opvanglocaties moet beter doordacht gebeuren. De ervaring leert dat er anders bij nieuwe internationale conflicten opnieuw naar locaties gezocht moet worden.
8. Mensensmokkel pakken we veel harder aan. Te vaak nog worden jonge vluchtelingen verhandeld, naar Nederland vervoerd en afgezet bij aanmeldcentra zoals Ter Apel en Budel. Er moet meer geïnvesteerd worden in politie en recherche om mensenhandelaars aan te pakken en te stoppen.
9. De grondoorzaken van migratie moeten aangepakt worden. Door tal van internationale conflicten en oorlogen zijn er wereldwijd 120 miljoen mensen op de vlucht. Nederland doet al jaren zijn best om ook ons aandeel aan vluchtelingen op te vangen. Maar er wordt te weinig gedaan om mensen op een goede manier dichterbij hun gemeenschap op te vangen. De huidige opvang- en vluchtelingenkampen in de regio zijn zo slecht dat mensen geen enkel perspectief hebben en daarom verder vluchten. Daarom moet Nederland zich internationaal inzetten om de opvang- en vluchtelingenkampen fors te verbeteren. Daarnaast moet de welvaart eerlijker verdeeld worden. De SP vindt dat de wereldwijde economische ongelijkheid moet worden verminderd, onze handel moet eerlijker en belastingontwijking moet worden aangepakt.
10. Van uitgeprocedeerde asielzoekers wordt verwacht dat zij meewerken aan oplossingen om terug te keren. Wie buiten zijn schuld ons land niet kan verlaten wordt niet op straat gezet maar opgevangen. We behandelen asielzoekers niet als criminelen. Gemeenten hebben een zorgplicht en altijd het recht om opvang te bieden. Om overlast op straat te voorkomen en aan terugkeer te werken is het bieden van opvang verstandiger dan mensen aan hun lot over te laten.