Pak aan die bankterroristen (deel 2)
"Wat is een bank beroven, in vergelijking met het oprichten van een bank?" Bertolt Brecht
Vertrouwen is niet te koop. Hoeveel miljarden Wouter Bos van Financiën en Nout Wellink van De Nederlandsche Bank ook toezeggen, mensen vertrouwen het niet. En terecht.
Waarom moeten wij banken vertrouwen, als banken elkaar niet vertrouwen, en weigeren elkaar geld te lenen? Waarom moeten wij Wouter Bos vertrouwen, die altijd een steunpilaar is geweest van het Amerikaanse kapitalisme, dat hem nu zo in de kou laat staan? Waarom moeten wij Nout Wellink vertrouwen, die alle foute bankiers en alle foute financieringen heeft goedgekeurd, die nu onze economie verkankeren?
In tijden van financiële crisis moeten politici hun vertrouwen uitspreken. Dat is een ongeschreven regel. Als mensen het vertrouwen verliezen in hun bank, ligt immers het economische systeem op z’n gat. Toch doe ik dat niet. Ik ga niet liegen. Ik vertrouw ze niet. De mensen die ons uit de crisis moeten helpen, zijn dezelfde die ons erin hebben geholpen.
Elke minister, toezichthouder en financiële expert kent de oorzaak van de crisis van 1929: speculeren met geleend geld. Nu is er opnieuw crisis. Weer omdat mensen speculeren met geld dat ze niet hebben. Willens en wetens hebben bankiers en speculanten ons vertrouwen geschonden. Wouter Bos en Nout Wellink stonden erbij en keken ernaar.
De SP wil een parlementaire enquête naar de oorzaken van de financiële crisis. Om lessen te trekken voor de toekomst. Dat moet ook een onderzoek worden naar al die verantwoordelijken die ons vertrouwen hebben geschonden.
Lees ook deel 1 van deze column
